Verwarring. Drukte. Afleiding. We zitten er middenin. De afgelopen dagen keken we hoe ziekte en twijfel je soms enorm kunt verwarren. Zeker als andere mensen zich ermee gaan bemoeien. Maar eigenlijk hoeft er weinig heftigs te gebeuren en toch … zit je midden in de drukte en afleiding. Kijk naar die telefoon in je hand. Kijk naar je omgeving die altijd meer van je vraagt. Een lat, waar je keihard aan probeert te voldoen, maar toch… je voldoet niet. Het lukt niet. En het geeft je druk, het laat je mee rennen in die eindeloze stroom van verwachtingen. Die we trouwens ook zelf op anderen leggen. Op onze kinderen.
Sta eens stil. En kijk naar wat jouw leven bepaalt.
Herken je je in Prediker? Dat zelfs de nacht geen rust meer brengt? Alles leeg voelt? Dat we grootste deel van de dag bezig zijn met het najagen van de wind? Het kan je zomaar overvallen. En is dit het moment om na te denken over wat jij echt belangrijk vindt in dit leven. En … te midden van alle onrust en drukte en verwarring is er Één die blijft. Die eeuwig is. Jouw Rots. Jouw Schuilplaats. Toch?
