Ik hou van die twee-gesprekjes die David heeft met zichzelf. Het laat me denken aan m’n psycholoog die mij mijn angsten laat verwoorden waar het bang voor is. En dan mag ik liefdevol tegen die angsten terug praten, want vanuit die liefde verdwijnt de angst.
Het klinkt raar, maar dit is blijkbaar een Bijbels principe. Je leest het door zoveel psalmen heen: verstop je angsten, je twijfels, je zorgen níet. Hoe klein of groot ook. Je bent een mens, net als David. Je mag ze een stem geven, en zeker weten dat God luistert (check de kruimel van 3 november). Leg je hart open voor de God die altijd hoort.
En zoals David, praat terug tegen je angst. Vertel jezelf over je vertrouwen in God. Dat jij mag schuilen bij Hem. Dat God alles onder controle heeft. Dat Hij de Rots is waarop jij je leven hébt gebouwd. Dat Hij de God van herstel is. Dat Hij het goede voor jou op het oog hebt én zal voltooien wat Hij begonnen is.
En dan… vertel je ziel dat het mag rusten en wachten. Hou je ogen en je hart open. Gefocust op het goede. Want. God gaat het doen.
