Je kunt enthousiast aan een taak beginnen en gaandeweg wordt je gedrevenheid minder. Het vuurtje dooft en je bent geneigd op te geven. Mij overkomt het weleens en dan zoek ik naar argumenten om het acceptabel te laten zijn. Achteraf neem ik het mijzelf kwalijk dat ik zo weinig doorzettingsvermogen heb laten zien. Een schuldgevoel is het gevolg. Misschien herkenbaar?
Ik geloof in de keuze die je hebt om schuldgevoel geen ruimte te geven. Als ik weer tekort ben geschoten, mag ik mijn fouten brengen bij het Kruis en weten: Jezus doeg al mijn schuld. Elke dag geeft nieuwe kansen die ik mag leggen in de Handen van de Vader. Aan het begin van elke nieuwe dag mag ik Hem ontmoeten en de Vader vragen om mij te vullen met Zijn Geest. Mijn schuldgevoel mag ik inleveren om Genade en Vergeving te ontvangen. Als Gods Geest mij aanvuurt, zal mijn enthousiasme weer opbloeien. Hij geeft de kracht om mijn taak af te maken tot eer van Hem. Volharden, een vrucht van de Geest die elke dag mag groeien. Maar doe je werk goed omdat jullie ontzag voor de Heer hebben en Hem willen gehoorzamen. Wat je ook doet, doe het met je hele hart. Alsof je het voor de Heer doet en niet voor mensen.(Colossenzen 3 vers 23) Laat uw enthousiasme niet bekoelen, maar laat u aanvuren door de Geest en dien de Heer.
