Het klinkt zo makkelijk: Het oude achter laten en in Gods vrijheid wandelen. Te makkelijk misschien wel. Het loslaten van wat vertrouwd is, vraagt dan ook om meer dan een keus; het vereist een verandering van hart. Israël kon Egypte fysiek verlaten, maar hun harten bleven nog vastzitten in het verleden. De woestijn werd een plek van beproeving, waar hun ware verlangens aan het licht kwamen.
Ook wij bevinden ons soms in een woestijn, een overgangsperiode tussen wat was en wat zal zijn. In die momenten kan de verleiding groot zijn om terug te grijpen naar oude patronen, zelfs als die niet langer leven geven. Maar Gods roeping gaat verder dan alleen het verlaten van Egypte; het gaat om een vernieuwing van denken en vertrouwen.
De vrijheid van God is geen vrijheid zonder uitdagingen. Het is een uitnodiging om te groeien in geloof, om los te komen van wat ons bindt en ons te richten op de toekomst die God voor ons heeft. In momenten van stilte en reflectie kan God ons hart vernieuwen, zodat we niet langer kijken naar wat achter ons ligt, maar met vertrouwen stappen zetten in de richting van zijn beloften.