Het leven dat de vrouw uit het verhaal leidt is een lijdend leven. Door haar bloedverlies, wat al zo'n twaalf jaar duurt wordt ze als onrein gezien. Dat betekend dat ze niet bij samenkomsten mocht zijn, ook mocht ze niet in de tempel komen. Het was verboden andere mensen aan te raken, zelfs haar eigen man niet. We kunnen het ons niet voorstellen! Wat doet dat met een mens? Je zelfbeeld en eigenwaarde? Een leven in de schaduw, isolatie, met een hopeloos uitzicht. Iets hiervan kennen wij uit de coronatijd, wat een angst en eenzaamheid kon dat geven!Het geloof van deze vrouw in de God van Israël, Zijn zoon Jezus Christus heeft haar behouden. Zij wist wie ze was, en bij wie ze hoort! Jezus noemt haar Zijn dochter, heb goede moed en ga in vrede! Het bijzonder is dat alle mensen die om Jezus en deze vrouw heen staan ( en dat zijn er heel veel) horen dat Jezus haar Zijn kind noemt.
Gebed: Heilige God, Ik kan het bijna niet geloven Dat ik Uw kind mag zijn. Opgenomen in Uw huisgezin. Van waarde en hooggeschat, ondanks mijn onreinheid. Heilige Geest, wilt U mij ervan overtuigen dat dit echt waar is? Amen
