Paulus, een volgeling van Jezus, was eerst een vervolger-van-volgelingen geweest. Als religieuze fanatiekeling had hij zich toegewijd aan het uitroeien van deze groep, die zich weigerde te voegen onder het gezag van de heersende macht, de politieke en religieuze elite van die tijd.
Maar toen ontmoette hij Jezus.* Die kort daarvoor gekruisigd, gestorven en begraven was.** En uit de dood was opgestaan.***
Ja, díe Jezus ja.
Opeens werd alles anders. Opeens zag hij dat zijn leven geen betekenis had. Opeens kwam hij tot inzicht dat alles waar hij prat op ging, zinloos was.
Later, als hij van vervolger volgeling geworden is, en een brief schrijft aan de volgelingen van Jezus in de Macedonische stad Filippi, zegt hij dat hij heel zijn oude manier van leven als weggegooid vuilnis ziet. Hij zag in dat het leven pas zin en inhoud krijgt als je het deelt met de ander. Als je leeft voor wat werkelijk van waarde is.
Misschien is dit wel de plek waar jij nu bent en vraag jij jezelf af hoe je dit vorm geeft.
Dat is goed. Een goede plaats om te zijn. Laat de vragen maar komen en geef God de ruimte om ze in de stilte te beantwoorden.
