Kijk je weleens natuur documentaires of films die zich afspelen in de jungle/oerwoud? Je ziet dan soms een gids voorop lopen die zich een pad baant door het groen. Met een machette, een soort zwaard, kapt hij dan takken, struiken etc weg om een pad te maken.
Dat beeld zie ik ook voor me als ik deze tekst lees. Want net als een persoon in de jungle, die netjes achter de gids aanloopt, de weg niet ziet tot de gids die gemaakt heeft door het gewas weg te halen, zo kun jij ook in het leven staan. Soms zie je de weg voor je niet. Heb je geen idee waar je heen moet.
Denk dan nog maar eens aan die persoon in de jungle. Wat is het belangrijkste wat hij moet doen?
Nee, niet zijn gids helpen door te vertellen welke kant hij denkt dat ze op moeten. Nee, ook niet vertellen aan zijn gids wat hij allemaal goed heeft gedaan dus waarom hij het verdient om door de jungle heen te komen.
Hij moet volgen en zijn gids vertrouwen. Zoals Spreuken 3 het zegt; 'Vertrouw op de HEER met heel je hart, steun niet op eigen inzicht'.
Je leven kan aanvoelen als een jungle; onoverzichtelijk, ondoordringbaar, zwaar om doorheen te komen, uitzichtloos. Maar God belooft; 'Denk aan Mij bij alles wat je doet, dan baan Ik voor jou de weg'!
Zo mag je, vol vertrouwen, je liefdevolle Vader en Gids volgen!
