In Richteren 7 las ik over Gideon, die de strijd aan moet gaan met de Midianieten. Het leger van 32.000 man wacht om de strijd aan te gaan, als God tegen Gideon zegt: “Je hebt een te groot leger. Als je de Midianieten nu verslaat, zullen jullie denken dat het jullie eigen overwinning is.”
Hé! Da’s bijzonder! Waarschijnlijk als je langs het kamp zou lopen, zou je onder de indruk zijn van het enorme leger. Die zouden heel wat opschudding te weeg brengen!
Maar God is er in dit geval niet zo blij mee: is er nog wel ruimte voor Zijn overwinning? Wie krijgt de eer als ze winst behalen?
God kent ons beter dan wij onszelf. Misschien dacht Gideon wel: “Nee hoor, God! Als we winnen, zullen we U de eer geven!” Maar God wist wel beter. Dus Hij zei: “Stuur alle bange mannen weg.” Hoe ironisch: 22.000 mannen vertrokken. Er waren er dus nog 10.000 over, en nog vond God hen te talrijk. Uiteindelijk zorgt God ervoor dat er 300 mannen overblijven. Wow! Slechts 300 mannen. Je ziet ze al aankomen… Het allermooiste aan dit verhaal is dat zij niet eens met paard en zwaard de strijd aan hoeven te gaan: ze blazen op bazuinen en het leger slaat op de vlucht.
Zou voor Hem iets te wonderlijk zijn? God laat Gideon zo duidelijk zien dat er niets van hun eigen kracht bij is, maar dat Hij heeft gestreden. Of anders belicht: God laat Gideon zien dat hij helemaal geen strijd hóéft te voeren, God neemt het hem uit handen.
Ik moest aan mijn eigen situatie denken: ik maak me altijd enorm veel zorgen over geld, alhoewel we het prima redden. Ik ben altijd bang dat we niet genoeg buffer hebben, dat de auto kapot gaat, of wat dan ook. We sparen ons rot om onze spaarrekening te vullen en toen we deze maand rood stonden, bad ik om een oplossing.
Het leek of God zei: “Je hebt een te groot leger.” Via een ander preek hoorde ik: “Als je je leven helemaal dicht bouwt met zekerheden, is er geen ruimte voor wat God in je leven kan doen.”
Oeps. Ik wil het zo graag zelf in de hand houden. Ik wil zo graag winnen met mijn eigen leger. En als God vraagt of ik mijn leger weg wil sturen, ben ik eigenlijk gewoon bang dat we in de schulden zullen komen. Waarom is het toch zo moeilijk om te vertrouwen op die grote God? Als God voor ons is, wie zal er dan tegen ons zijn?
Wij besloten vandaag om niet zo krampachtig meer met geld om te gaan. Wel verantwoordelijk, maar niet krampachtig. We nemen het besluit om erop te vertrouwen dat Hij die zelfs voor de mussen zorgt, ook voor ons zal zorgen.
Welk leger moet jij nog wegsturen, zodat je zult zien wat God kan doen in je situatie? Wat houd jij nog krampachtig vast?
