Toen ik 17 jaar was, liep ik de poort van de marinierskazerne in Rotterdam binnen. Met een bonkend hart. Al had ik dat nooit toegegeven. Mijn focus lag op het behalen van het doel. Marinier worden. Wat het ook kost.
Als ik moest volgen, volgde ik. Als ik heel de nacht in de vrieskou op mijn buik door de modder moest kruipen, kroop ik. Als ik moest rennen, rende ik. Als ik door moest gaan terwijl ik voor mijn gevoel niet meer kon, ging ik door.
Eigendom
Het korps bezat je. Je was éigendom van dat waar je bij wilde horen. En daarom kroop ik. Rende ik. Ging ik. Want ik wilde worden zoals zij. Of zoals zij mij lieten geloven te zijn. Ik wilde erbij horen. Één van hen zijn. Deel uitmaken van dat wat ik zag. En ik wist dat als ik dat wilde bereiken, ik álles moest doen wat ze me opdroegen. Iedereen weet dat. En daarom dééd ik het.
Álles. Wat. Ze. Me. Vroegen.
Volgen
Logisch toch? Je wilt marinier worden? Dan is dit wat je moet doen! Kin omhoog, borst vooruit, jij wil het worden. Vragen? Geen vragen! Gewoon volgen. Dat kan iedereen. Toch?
Waarom hebben de meeste mensen dan zoveel moeite met het volgen van Jezus? Je wilt toch bij Hem horen? Dan is dít wat je moet doen; je ‘kruis’ opnemen en volgen! Álle mensen tot Zijn discipelen maken. Vragen? Geen vragen! Zo klaar als een klontje. Of niet?
Nuance
Wij maken het onszelf lastig door de Bijbel te nuanceren. We geloven het wel. Maar nee, niet alles letterlijk hoor. Je moet wel rekening houden met de tijd waarin de Bijbel geschreven is natuurlijk. En sommige verhalen, nee joh, die zijn niet écht gebeurd. Dat is om ons wat te léren.. Of niet?
Laat me je iets vragen; Toen Jezus zei: “Wie Mij wil volgen moet zijn kruis opnemen en Mij volgen.” bedoelde Hij toen dat een klein beetje ook genoeg is? Dat je best in Hem kunt geloven maar niet hoeft te doen wat Hij zegt? Zo’n geloof heeft de duivel ook! En híj siddert er nog van..
Of zou Jezus misschien precies bedoeld hebben wat Hij zei? Zonder nuance? Guess what?!
Briefje
Ruim twee jaar geleden liep ik de poort van Gods Koninkrijk binnen. Met een bonkend hart. Ik geef het graag toe. Mijn focus heeft zich verlegd naar Jezus. Hem wil ik volgen. Wat het ook kost.
Lang heb ik verlangd naar een briefje uit de hemel. Een stem misschien. Een bijzondere openbaring. En raad eens? Het kwam niet. En ik weet dat heel veel mensen dit kennen. Ze zoeken naar Zijn wil voor hun leven. En raad eens? Hij geeft je geen briefje.
Waarom lees je nu dit blog? Waarom ben je wie je nu bent? Waarom gaf je pas nog geld uit aan iets wat je eigenlijk helemaal niet nodig had? Heb je daar soms een briefje voor gekregen? Ik vermoed van niet. Je deed het gewoon.
Hij geeft geen briefjes. Niet dat Hij dat niet zou kunnen natuurlijk. Maar het zou je geloof niet ten goede komen. Je mag Hem er wél om vragen. Hij zal je meer geven dan je ooit verwachtte. 66 boeken, van Genesis 1 tot Openbaring 22, gebundeld in een veelkleurigheid van kaften en vertalingen. Het enige wat je hoeft te doen is te lezen. Te ontdekken.
Ga!
Volg. Kruip. Ren. Ga! Zeg nou niet dat God eerst over de brug moet komen. Dan verschuil je jezelf achter je eigen onwil. Hij heeft het al gedaan. Je hoeft alleen maar te volgen. Te luisteren. Te doen wat Jezus zegt. Is dat altijd zo makkelijk als ik het nu schets? Nee, helemaal niet zelfs. Maar wat deed Híj? Hij keek over het lijden heen naar wat Hem te wachten stond.. Ga eens naast Hem staan. Kijk eens naar wat Hij zag. Het plaatst je lijden in perspectief. Je struggles. Frustraties.
Gewoon gaan dus. Met vallen en opstaan. Niet om te presteren of om Hem harder of meer te dienen. Hij dient jou.. Als Koningknecht. Maar gewoon om te volgen. Wat het ook kost. Dat zal je nooit verder bij Hem vandaan brengen!
