Laatst had ik een gesprek met mijn moeder en zus. Ik vertelde ze hoe ik geloof dat Iemand de complete controle over je leven heeft wanneer je Hem daar toestemming voor geeft. Dat er Iemand is die jou, ongeacht de keuzes die je maakt, weet te krijgen op de plek waar je moet zijn.
“Er is Iemand die altijd de weg voor je baant.”
Een mooie overtuiging, zeker als je een duidelijke leiding ervaart in je leven. Deze overtuiging heb ik gevormd door meerdere gebeurtenissen.
Zegen
Een paar weken geleden zat ik in de kerk met mijn vriend en stapte er een vrouw naar voren. Ze had iets te vertellen, ze had iets gezien voor iemand die op dat moment in de zaal zat maar ze wist niet wie het was. “Ik zag een regen in de lucht hangen toen ik hier vanochtend kwam, die regen is nu neergedaald! Het is een zegen, als jij degene bent voor wie dit beeld is bedoeld, dan moet je weten dat je gezegend bent.” Op een of andere manier heb ik nooit zoveel gehad met mensen die dingen zien en dat dan gaan vertellen en dat we dan iets moeten voelen, of zulk soort dingen… Toch voelde ik me aangesproken, aangeraakt, bedoeld, of iets dergelijks op dat moment. Meteen wuifde ik het gevoel weg, met het excuus dat ik zelf gewoon graag gezegend zou willen zijn.
“Toch voelde ik me aangesproken, aangeraakt, bedoeld, of iets dergelijks op dat moment.“
Echter na de dienst, werd ik aangesproken door iemand uit de gemeente. Hij vroeg naar mijn muziektoekomst, naar mijn vrienden en naar meerdere dingen die mij bezighielden, waarover ik hem eerder al eens had verteld. “Ik bid voor je en wens je Gods zegen toe,” zei hij, toen ons gesprek afgelopen was.
Zegen op zegen
De volgende ochtend werd ik wakker en had een facebookberichtje gekregen van een kennis. Een doorstuurbericht, niets bijzonders, dacht ik terwijl ik het plaatje bekeek. Niets bijzonders? Een hele mooie tekst! Nog half-slapend las ik de tekst door. “Er is een zegen voor jou in de vorm van een nieuwe baan, een nieuw huis, huwelijk of een financiële doorbraak. Stel geen vragen maar stuur door bla bla bla, en vertrouw op God.” Ik heb nooit iets gehad met doorstuurberichten die mij voorspellen of er één of andere zegen over mijn leven komt. Toch wel apart… dat het woord zegen binnen korte tijd al drie keer aan me voorbijgekomen was…
Zegen op zegen op zegen
Ik wilde nog even teruggaan naar dromenland die ochtend, maar een nieuw facebookberichtje zoemde mij al snel opnieuw uit mijn slaap. Moe en een zelfs een klein beetje geirriteerd door dit social-media enthousiasme in de vroege ochtend opende ik het berichtje op mijn telefoon. Een naam die ik niet kende. Het bericht beschreef hoe de schrijver ervan “toevallig” een filmpje van mij op facebook tegenkwam, op mijn naam ging googelen en toen mijn blogs vond. Of ik af en toe vrijblijvend een blog voor hun community (Dagelijkse Broodkruimels!) wilde schrijven… De laatste woorden van dit mooie bericht raakten me: Gods zegen voor jou, en je talent.
Bergtop
En zo raakte ik diezelfde middag nog in gesprek met zus en moeder. “God leidt je leven, Hij laat dingen gebeuren en baant voor jou de weg. Hij brengt je precies daar waar jij moet zijn, zelfs al denk jij dat je het verprutst hebt!” Zus en moeder lachten om mijn plotselinge grote vertrouwen in alles. Soms zit je even op zo’n bergtop in je relatie met God. Dan zie je ineens hoe alles zit, hoe je je geen zorgen hoeft te maken en hoe aanwezig Hij is. Dat is mooi en deze momenten koester ik…
Liefs Jildou
