Op de zijgevel van een huis in mijn buurt staan de woorden ‘houd moed, heb lief’. Ik lees ze bijna dagelijks, zoals menig voorbijganger. Het is een bemoedigende tekst dat volgens mij laat zien hoe je deze dwaze wereld kunt onderzoeken en het goddelijke op aarde schept. Vooral op de dag van het vreselijke schietincident in Utrecht, mijn stadje, denk ik langer na over deze woorden. De deur kom ik namelijk niet uit. Ik volg het journaal via livestream en tik ondertussen wat mijmeringen weg. Mijn jongens zitten “veilig” binnen in hun schoolgebouw in Utrecht stad en ik wacht af wanneer ik ze kan halen. Het onderwijs in Utrecht houdt zich aan de adviezen van veiligheidsorganisaties die moed houden om ons te beschermen en hulp bieden aan onschuldige medemensen. Heb lief. Het klinkt vandaag zo eenvoudig en dubbel tegelijk.
Ieder voor zich en God voor ons allen, blijkt vandaag geen sprookje, maar waar.
Samen
In mijn eigen leventje heb ik wel eens een reus overwonnen, maar het is klein vergeleken bij het verwerken van een trauma als vandaag. Een extreem duistere daad heeft impact op een grote groep mensen. Vooral hoe kwade motieven tot laffe acties leiden. De vlaggen gaan half stok en de meesten treuren. De minister deelt dat de democratie groter is dan terreur. Daar houden wij ons aan vast. De saamhorigheid zoeken waarbij wij ons tegelijkertijd verzetten tegen onverdraagzaamheid. Altijd. Zo bid ik met de gehele kerk voor alle slachtoffers en nabestaanden. Ook vraag ik voor een snelle opsporing van de dader. Daarnaast app ik met vriendinnen, houd ik familie op de hoogte en stel ik onze bezorgde buurvrouw gerust. Bij het volgen van het nieuws blijkt de wereld alleen gekker dan ik dacht. Onrust zaaien en haat prediken gebeurt namelijk ook op klein niveau bij mensen die misschien niemand neerknallen, maar wel waarden als moedig liefhebben laten vervagen. Nepaccounts en fake nieuws wordt snel via de media verspreid en deze verwarring zorgt voor onrust en verwijdering. Kopers in Utrecht worden boos, omdat bestellingen niet klaar liggen en er heerst enige frustratie bij weggebruikers. Ik lees kwetsende reacties op social media naar politici en onze burgemeester. Ook hoort mijn zoon de ongezouten negatieve mening over de aanpak van het schoolbestuur die de veiligheid van onze kinderen wil waarborgen. Het schudt mij met verbazing wakker. Wakker uit de Miss Universe bubbel van vrede op aarde. Ik raak verward door het zelfingenomen denkwereldje waarin vele mensen leven. Het bevestigt mij echter wel weer in mijn geloof. Ieder voor zich en God voor ons allen, blijkt vandaag geen sprookje, maar waar.
Het licht
Als ik contact met mijn oudste zoon probeer te zoeken, blijkt hij lange tijd onbereikbaar. Een achttienjarige zonder telefoon is ook een sprookje, waardoor ik niet kan voorkomen dat enkele onrustige gedachten zich ontpoppen. Ook ik denk aan mijzelf. Het blijkt gelukkig niet zo ernstig als ik dacht. Hij gaf gewoon les. Door deze lastige kwestie van vandaag komen wel de diepere waarden in mij naar boven. Je schept een wereld naar jouw eigen beeld en gelijkenis en ik kies ervoor om mij te blijven richten op God. In de kracht van het gebed en moed houden in liefhebben. God is namelijk voor ons allen en wanneer je blijft bidden en moed combineert met liefhebben, heeft het een immense kracht. Dan is het groter dan het kwaad. Het voordeel is niet alleen dat je zelfbevestiging krijgt door moed te verzamelen en dit voor positieve opvattingen te gebruiken. Je zaait vooral om je heen, zoals Jezus het heeft bedoeld. Hij was het voorbeeld in moed houden in liefhebben. Zonder die twee dingen waai ik mee met inhoudsloze en haatdragende leugens, doe ik mijzelf en onschuldigen kwaad en heeft het bestaan geen zin. Iets waar de geweldpleger helaas nog onwetend over is.
And the light shines in the darkness and the darkness did not comprehend it.
John 1:5
