We zijn allemaal verdwaald. Verdwaald in een leven dat steeds meer van ons vraagt. Waar de lat alsmaar hoger komt te liggen en waar verwachtingen geschapen worden waar we nooit aan kunnen voldoen.
Dus rennen we, om bij te blijven.
We zijn in onze cultuur gevallen voor de misleiding van meer en geloven dat meer ons gelukkig maakt. Dat we straks meer rust hebben door nu keihard te rennen.
De waarheid is dat hoe harder we rennen, hoe sneller we voorbijgaan aan alles wat ons leven zin en betekenis geeft; Je rijdt te laat weg van kantoor waardoor je zoontje van 4 huilend bij het schoolhek staat. Je bent geïrriteerd richting je partner omdat je die dag niet kon doen wat je wilde. Je ligt wakker omdat je hoofd niet kan stoppen met malen.
We vinden het moeilijk om de weg te vinden in het leven, terwijl hij voor onze voeten ligt..
