Misschien geniet je vandaag van een dag vol liefde. Of misschien ontwijk je het liefst alle winkels, hartjes en bloemen, omdat deze dag pijn doet. Liefde kan zo mooi zijn, maar ook zoveel pijn oproepen. Misschien vraag je je af of je ooit echt geliefd bent – of durft te vertrouwen op liefde. Ik begrijp dat. Er was een tijd dat ik zei: “Ik zal nooit meer iemand volledig vertrouwen.” Te vaak had ik gezien hoe vertrouwen werd geschonden. Maar één naam bleef staan: God. Hij brak nooit Zijn belofte. Zijn liefde bleek sterker dan mijn wantrouwen. Die liefde begint niet bij jou. Het begint bij Hem. Het is de basis, niet het resultaat. Een fundament dat niet afhankelijk is van jouw perfecte keuzes, maar van Zijn trouw. Paulus schrijft: “Niets zal ons scheiden van de liefde van God.” Dat betekent: niets wat jij doet, niets wat er gebeurt, kan Zijn liefde van jou wegnemen. Zijn liefde nodigt je uit om te rusten. Om los te laten wat je niet kunt dragen. Vertrouwen is een reis, maar Zijn liefde is een anker dat je nooit loslaat. Misschien voel je je vandaag niet geliefd, maar de Schepper van hemel en aarde blijft tegen jou zeggen: “Ik heb je lief.”. En je mag die liefde ontvangen met beide handen open...