Posts

Samen met onze oudste zoon lopen we naar binnen. Helemaal naar achteren, het plekje waar we altijd zitten. De banken zitten vol, we zijn laat. Mensen glimlachen naar ons, sommigen zeggen gedag. Ik glimlach, groet en knik terug als reactie op al deze vrien

Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood, ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij. Psalm 23:4 Weleens een botsing gehad met een schaduw? Vast niet! Een tijdje terug las ik een boek over Psalm 23.

De modder spettert op mijn benen. De kapotgereden landweg is nat en vol gaten. Hierdoor is scherpte wel vereist. Mijn pas versnelt, maar mijn hartslag daalt evenredig met het dalingspercentage van de weg. Mijn fluorescerend gele hardloopschoenen steken fe