In De hemel op aarde (1654) zet Thomas Brooks uiteen dat er geen groter voorrecht is dan een kind van God te zijn en dat ook te weten. Geloofszekerheid gaat gepaard met diepe vreugde en grote vrede. Zwakheid in het geloof en achteruitgang in de genade zijn daarentegen vaak te herleiden tot een gebrek aan zekerheid, of zelfs aan valse zekerheid. Brooks laat zien dat het mogelijk is om in dit leven een gegronde zekerheid van de zaligheid te verkrijgen en daarmee de hemel op aarde te ervaren. Hij wijst hindernissen aan die de zekerheid belemmeren en de middelen om deze weg te nemen.