'Op vrijdag 3 april van het jaar 33 werd Jozua ben Jozef, die ook wel Jezus van Nazaret wordt genoemd, terechtgesteld. Zes dagen eerder was hij in Jeruzalem aangekomen. In de dagen daarna zorgde hij voor opschudding in de tempel en bekritiseerde hij de autoriteiten. Hij werd verraden door één van zijn eigen volgelingen, berecht door de plaatselijke aristocratie en overgeleverd aan de Romeinse bezetter. De Romeinse soldaten geselden hem zo hard dat de dood aan het kruis sneller zijn intrede deed dan gewoonlijk. Jezus van Nazaret... de zoveelste onruststoker uit Galilea. De zoveelste zogenaamde Messias. Een routineuze executie in een buitengebied van het imperium.' Niets bijzonders dus, zou je zeggen. Maar hoe is het dán mogelijk dat de hele westerse beschaving op zijn levensverhaal is gebaseerd? Wie was deze Galileese rabbi werkelijk? Wat maakte hem in zijn tijd zo gehaat én geliefd? Wat gebeurde er precies tijdens de lijdensweek in Jeruzalem, in het jaar 33? In De Langste Week beschrijft Nick Page de gebeurtenissen van dag tot dag en van uur tot uur. Hij vergelijkt de verhalen uit de evangeliën met diverse historische bronnen en creëert zo een gedetailleerde geschiedschrijving. Wie bekend is met de bijbelse verhalen, zal wellicht voor het eerst de gespannen atmosfeer proeven die heerste in het Jeruzalem van Pilatus en Kajafas. Wie er niet mee bekend is, zal de verhalen niet langer naast zich neer kunnen leggen. En wie gelooft dat het gegaan kan zijn zoals Nick Page beschrijft , zal ook een antwoord moeten geven op de opstanding van Jezus. Want: 'er is geen evangelieschrijver die beweert dat Jezus het graf inging als een man, en eruit kwam als een metafoor'.

In dit supplement op zijn twaalfdelige Evangelisch-Dogmatische Reeks geeft dr. Willem J. Ouweneel zijn ontwerp van een ‘Israëltheologie’, dat is een christelijke leer aangaande Israël. Hij bespreekt de oorsprong, de plaats, de betekenis, het karakter, het doel en de toekomst van het volk Israël, zoals die geleerd worden in het Oude én het NieuweTestament. De kerk heeft Gods plan met het volk Israël in de loop der eeuwen vaak niet begrepen. Met name de (nog altijd) wijdverbreide vervangingsleer (‘De christelijke kerk heeft als volk van God op aarde de facto de plaats van Israël ingenomen’) heeft Israël naar de kantlijn van de christelijke theologie geschoven. Juist deze misvatting wordt in dit boek op heldere wijze weerlegd. Daarnaast bespreekt de auteur de relatie tussen Jezus en de Joden, de plaats van Israël in het Nieuwe Testament, de relatie tussen Kerk en Israël, het lijden van Israël, het huidige Israël en de Palestijnen, de verschillende visies op Israël in de eindtijd en het komende Messiaanse rijk. Heeft Israël afgedaan als volk van God of is er een huidig en toekomstig plan van God, niet slechts met individuele Joden, maar met Israël als volk, in zijn eigen land? Dr. Willem J. Ouweneel is emeritus hoogleraar filosofie en systematische theologie aan de Evangelische Theologische Faculteit (Leuven/Heverlee) en is oud-docent van de Evangelische Theologische Academie (Zwijndrecht) en de Evangelische Hogeschool (Amersfoort).

Hoe zit het met...? is een nieuwe serie van Uitgeverij Gideon rondom de thematiek van schepping en evolutie. De boeken worden geschreven door Gert-Jan van Heugten (Weet Magazine & WaaromSchepping), voorzien van aansprekende illustraties door Arjen Niezen (Cartoonsenzo & Gideon) en zijn uitstekend geschikt voor gebruik op scholen en in jeugdgroepen. Het eerste deel heeft als thema: De ouderdom van de aarde. Want... hoe je denkt over de ouderdom van de aarde, is voor veel mensen bepalend voor hoe ze over God denken... en over zichzelf. Ken Ham, directeur van de organisatie Answers in Genesis, zei ooit: 'Hét grote verschilpunt tussen schepping en evolutie is de factor tijd'. Tot de 18e eeuw geloofden de meeste mensen, op basis van Bijbelse gegevens, in een jonge aarde van maximaal 10.000 jaar oud. Tegenwoordig gaan evolutionisten uit van een ouderdom van 4,54 miljard jaar. Dat betekent dat in de afgelopen 300 jaar de aarde meer dan 400.000 keer ouder is geworden. Hoe is die gedachte ontstaan? Welke dateringsmethoden zijn er om de ouderdom van de aarde te berekenen? Wat vertellen sporen van menselijk leven ons over hoe oud de aarde is? Hoe sterk zijn de papieren van een jonge aarde eigenlijk of wordt het tijd dat we als christenen onze visie door de wetenschap laten bijstellen? Lees De ouderdom van de aarde en oordeel zelf.

De heilsgeschiedenis heeft vele echte ‘Edens’ (paradijzen) gekend. In dit boek worden maar liefst zeven ervan beschreven, vanaf het hemelse Eden in Ezechiël 28, via de Hof van Eden in Genesis 2-3 tot het laatste Eden in Openbaring 2:7 en 22:1-5. De paradijsgeschiedenis is een droevig verhaal, doordat Eden vanaf Genesis 2 voortdurend bedreigd is geweest. Hetzij van binnenuit door het falen van zijn bewoners, of van buitenaf (te beginnen met de slang), of allebei. Maar het is een verhaal met een gelukkige afloop – en trouwens ook met schitterende momenten onderweg, vooral in Mozes’ tabernakel en Salomo’s tempel, maar ook in het ‘paradijselijke’ Beloofde Land en de Tuin van Jozef, waar Jezus’ opstanding plaatsvond. Het Edenverhaal is een drama, dat echter positief eindigt: met een koninklijk feestmaal, een hemels banket. Eten en drinken, maar ook de huwelijksvreugden, spelen in Eden een belangrijke rol. ‘Eet’, zei de slang in het eerste aardse Eden tegen Eva, en Eva zei het tegen Adam (Gen. 3:1-6). ‘Neem, eet!’ zei Jezus in de laatste nacht van zijn aardse leven, in een totaal andere zin (Matt. 26:26). ‘Kom, koop en eet’, zal God aan het eind zeggen; zie Jes. 55:1 (vgl. vs12v.). ‘De HEERE zal Sion troosten, Hij zal al haar puinhopen troosten. Hij zal haar woestijn maken als Eden, haar wildernis als de hof van de HEERE. Vreugde en blijdschap zal daarin gevonden worden, dankzegging en luid psalmgezang’ (Jes. 51:3).

Leren wandelen met God: een onvoorstelbare gedachte. De Allerhoogste die jou bij de hand neemt en door het leven leidt. Niet alleen met bijbelteksten, boeken en preken, maar ook met woorden die rechtstreeks tot je komen, ergens diep van binnen, op een plekje waar het heel stil is, want Hij spreekt zelden met stemverheffing. In de drukte van het leven is dát het probleem. Er zijn zoveel stemmen die zich aan ons opdringen, dat we Gods stem niet of nauwelijks horen. Daarbij komt onze sterke neiging om onafhankelijk te zijn en zelf de problemen op te lossen. John Eldredge kent dit conflict: willen wandelen met God en tegelijk proberen je eigen boontjes te doppen. Toch heeft hij geleerd met God te wandelen. En hij blijft leren. In ‘Leren wandelen met God’ neemt hij u een jaar lang mee en gunt u een kijkje in zijn dagboek, zodat u kunt leren van zijn ervaringen – de goede en de slechte.

Niet kracht tegenover kracht, of macht tegenover macht? maar licht tegenover duisternis en waarheid tegenover leugen. Dat is effectieve geestelijke strijd. Geen krampachtig zoeken naar meer kracht, maar rusten in de kracht van de Heer. Hierdoor kan iedere christen overwinning vinden. Dr. Neil Anderson laat vanuit de Bijbel en de praktijk zien dat de duisternis wijkt voor het licht en dat de leugen vlucht voor de waarheid. Geestelijke krachtpatserij maakt geen indruk op de vorst der duisternis. Het gaat eerst en vooral om ons denken. Als het licht van Jezus? evangelie in onze gedachten schijnt, zal de duisternis er niet kunnen blijven. Zelfs de vreselijke schaduwen van een traumatisch verleden moet wijken.