Ongeneeslijk ziek

Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis, ik vrees geen kwaad want U bent bij mij.' (Psalm 23:4) Als lijden in je leven komt, kan God ver weg lijken. De uitroep uit Psalm 22, 'Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?' komt gemakkelijker over je lippen, dan de krachtige belijdenis van de bovenstaande tekst uit Psalm 23. Waar is God als wij lijden? Met goede bedoelingen komen familieleden meelevende vrienden en theologen met allerlei verklaringen.Maar welke van die verklaringen houden stand? Hoe is God aanwezig in ons lijden? En hoe komen we zover dat we het kwaad niet langer vrezen, ook als het niet weggaat? Henk Rothuizen schreef Zelfs al ga ik... als een troostvolle overdenking voor iedereen die met die grote vragen te maken krijgt. Maar hij schreef het boek eerst en vooral voor zichzelf, toen hij en zijn vrouw Joke met het bericht werden geconfronteerd dat zij ongeneeslijk ziek was. Het is Henk's verlangen dat jij zult gaan ontdekken en ervaren dat God heel dichtbij is als het lijden jou treft. En dat Zijn aanwezigheid die terechte vragen overstijgt. "Een uit het hart geschreven, ontroerende liefdesbrief van een man aan zijn vrouw en aan zijn Vader. Fascinerend en hartveroverend." Faouzi Chihabi, goede vriend, eigenaar van Trattoria Borgo d'Aneto, Rotterdam

Chris Haga krijgt op 51-jarige leeftijd te horen dat hij uitgezaaide longkanker heeft. Hij heeft nooit gerookt en leidt een gezond en sportief leven. Wekelijks rijdt hij bijna 150 kilometer op zijn racefiets, vaak vergezeld door zijn zonen Chad en Shane. Hoewel hij volgens de prognose nog een half jaar te leven heeft, houdt hij het 6 jaar vol, totdat hij in de zomer van 2016 overlijdt. Gedurende zijn ziekte schrijft Chris blogs over het ziekteproces, zijn worsteling met en zijn geloof in God. Hij vertelt hoe hij tijdens zijn ziekte omgaat met de hoop dat God hem zal genezen, maar ook is hij eerlijk over zijn twijfels en vragen. Zijn optimisme en zijn persoonlijke herinneringen maken zijn blogs geliefd. Al die tijd probeert Chris ook te blijven fietsen. Zijn blogs en zijn fietstochten zijn als het ware gesprekken met God, waarin hij leert over het leven met ziekte, zijn gezin en zijn relatie met zijn hemelse Vader. Zijn vrouw DeLayne bundelt zijn blogs tot het boek dat je nu in handen hebt. Wielercommentator José Been vertaalde het boek en schreef een prachtig en heel persoonlijk voorwoord. Zoon Chad, profwielrenner en ploeggenoot van de Nederlandse topper Tom Dumoulin, een al even indrukwekkend nawoord.

Een lichtvoetig prentenboek over zware thema’s als ongeneeslijke ziekte, dood en verlies. De familie Muis komt te wonen in een stevig nieuw hol in het bos. Ook oom Bram met zijn gezin trekt bij hen in. Maar wat is er met oom aan de hand? Hij ziet bleek, zijn staart hangt slap en hij wil niets eten. De muisjes zorgen goed voor hem, maar algauw is het voor oom te druk in het hol. Muis Mies ontdekt een mooi en rustig huis, met bloemetjes voor de ramen. Een huis voor zieke dieren! Daar brengen ze oompje heen, waar ze hem trouw blijven bezoeken… ook als hij niet meer beter wordt. ‘Wat fi jn dat er nu een boek is om kinderen te ondersteunen als iemand die zij kennen naar een hospice gaat. Echt een aanvulling.’ Riet Fiddelaers-Jaspers, expert op het gebied van kinderen en verlies