Erken Mij

Ik was direct al vluchteling
al was ik nog maar pas geboren
en toen mijn leven verder ging
toen leek ik nergens bij te horen.

Ik deed geen kwaad, maar werd veracht
mijn moeder kon me niet doorgronden
ik was niet hoe ze had verwacht
al wist ze dat ik was gezonden.

ik groeide op en werd een man
een man tussen de dorpelingen
en wie verwacht daar nu iets van?
Daar wonen enkel zwakkelingen.

Toen kwam de tijd in de woestijn
beproefd door helse leugenaren.
Voor jou moest ik op aarde zijn, voor jou moest ik dit lot aanvaarden

Ik was een mens, precies als jij
met tegenslag en moeilijkheden
wat jij misdaan hebt, kwam op mij
om jou heb ik zoveel geleden.

Ik sprak de waarheid, elke dag
maar jullie wilden het niet horen. Ik zei je dat je komen mag
maar liever nog ga je verloren.

Ik predikte gerechtigheid
maar mensen kiezen eigen wegen
van onrecht en van eenzaamheid
ze zoeken buiten mij naar zegen.

Ik wees de weg, de goede weg
maar jullie zitten vast aan wetten
en doen niet wat ik jullie zeg
maar zitten op elkaar te letten.

En jullie riepen: kruisig hem
en laat Bar-abbas weer tekeer gaan
en jullie vluchten van mij weg
of bleven mij in het gezicht slaan.

Om jou ben ik toen mee gegaan
om jou heb ik me laten boeien
om jou heb ik me laten slaan
zodat je nu voluit kan bloeien.

Om jou verdroeg ik smaad en hoon
jij mag nu alle vrijheid erven
ik kreeg toen jouw verdiende loon
het was jouw dood die ik zou sterven.

En in jouw graf werd ik gelegd
en uit jouw graf ben ik herrezen
ik overwon jouw doods gevecht
en ik heb je ervan genezen.

Erken mij, loop niet bij me weg
ik heb toch niet voor niets geleden
ik roep je: hoor wat ik je zeg
ik heb voor jou tot God gebeden!