Klassieker in een nieuwe uitvoering Dit geestelijk dagboek laat zien dat er bevrijding mogelijk is uit beklemming en angst, als we bereid zijn de weg naar binnen te gaan. Liefde woont diep in onszelf, niet in alles wat we buiten ons najagen.

Eindelijk thuis werd in 2011 door de lezers van de krant Trouw verkozen tot 'Het mooiste spirituele boek'. In het Nederlands werden meer dan 100.000 ex. verkocht en ook vandaag wordt het nog altijd gelezen. In dit boek nodigt Nouwen ons uit om Rembrandts meesterwerk, 'De terugkeer van de verloren zoon', dat de parabel van de onvoorwaardelijke en bevrijdende liefde van de vader op onnavolgbare wijze afbeeldt, op een nieuwe en directe manier te begrijpen. De ontdekking van dit schilderij vormde voor Henri Nouwen het begin van een lang geestelijk avontuur. Het bracht hem tot een nieuw begrip van zijn roeping en gaf hem nieuwe kracht. Eindelijk thuis vat een kernthema van Nouwens werk samen: ook een crisis kan vruchtbaar zijn.

Een ogenschijnlijk onbeduidende confrontatie met een poster waarop een detail van Rembrandts De terugkeer van de Verloren Zoon stond afgebeeld, vormde voor Henri Nouwen het begin van een geestelijk avontuur. In het hart van dit avontuur staan dit schilderij en de parabel van de Verloren Zoon. Vanuit zijn eigen ervaringen schetst Henri Nouwen de gevoelens van de vader, de oudere zoon en de jongste zoon. Hij nodigt ons uit om Rembrandts meesterwerk, dat de parabel van de scheppende, onvoorwaardelijke en bevrijdende liefde van God op onnavolgbare wijze afbeeldt, op een nieuwe en directe manier te zien en te begrijpen.

In zes stappen maakt Nouwen de essentie duidelijk van wat het voor hem betekent als je Jezus wilt volgen. Dat doet hij aan de hand van Bijbelpassages die soms overbekend zijn. Maar hij weet ze verrassend te ontsluiten. Het christendom verschijnt in al zijn radicaliteit, maar komt vooral aan het licht als een uitnodiging. Zo toont Nouwen bijvoorbeeld aan de hand van de hoofdstukken over Jezus' gebod om onze vijanden lief te hebben hoe je je kunt laten overtuigen om wie je vijand en concurrent lijken, te beminnen. Dan opent de wereld zich als ruimte van verbondenheid en betrokkenheid en verschijnt ze niet langer als dreigend en gewelddadig.

Toen Henri Nouwen het plan opvatte om een boek met dagelijkse meditaties te schrijven, besefte hij niet dat dit een waar geestelijk avontuur zou worden. Hij wilde niet putten uit zijn eerdere publicaties. Alles moest nieuw zijn, al realiseerde hij zich de implicaties van die beslissing niet volledig. In het begin was het een sport. Hij schreef over het gebed, alleen zijn, de stilte en meer van die vertrouwde onderwerpen. Hij noteerde gewoon wat hem te binnen viel, zonder volgorde of structuur. Zijn opschrijfboekjes werden een onafscheidelijke gezel. Hij werkte door tot hij 387 gedachten had opgeschreven. Meer dan de benodigde 365 of 366. Toen hij ze allemaal overlas, realiseerde hij zich dat hij zijn geloof had uitgeschreven, zijn eigen credo. Het boek verscheen eerder onder de titel Brood voor onderweg.

We voelen allen de dreiging die boven de wereld hangt. Een vrees voor volledige vernietiging en een besef van immense onmacht kunnen ons verlammen. Is in zo'n situatie de boodschap van het evangelie nog een lichtpunt? En hoe die boodschap aan de man brengen? Een begin van antwoord op die vragen kun je vinden bij de woestijnvaders of bij de monniken en monialen uit de eerste eeuwen van het christendom. Woestijn, stilte en onophoudend gebed zijn de hoofdgedachten van deze spiritualiteit. Doet deze spiritualiteit ons niet de ogen sluiten voor de afschuwelijke werkelijkheden van onze tijd? Helemaal niet. Integendeel, de woestijn is het middel om niet in de greep van deze wereld te geraken maar om ons bestaan te laten leiden door de nieuwe geest de geest van Christus. De stilte behoedt ons voor een verstikking door de veelheid van woorden ze leert ons het Woord van God te verkondigen. Ten slotte schenkt het onophoudend gebed aan de woestijn en de stilte hun volle betekenis.