Christenen zijn in onze tijd gelukkig steeds minder gefixeerd op wathen scheidt en steeds meer op wat hen bindt. Dat komt ten eerstedoordat christenen in onze cultuur een minderheid aan het wordenzijn en elkaar daardoor steeds harder nodig hebben. Het heeftook te maken met een algemene (‘postmoderne’) omslag in hetdenken, waardoor het eigen gelijk sterker gerelativeerd wordt danin vroeger tijd. Daardoor is het onvermijdelijk – positiever gezegd:hoogst wenselijk – dat ook katholieken en protestanten het gesprekmet elkaar aangaan. Er zijn over en weer nogal wat misverstandenover elkaar. Er blijkt veel te zijn wat bindt, misschien wel meer danmenigeen altijd dacht. Maar er zijn ook diepgaande verschillen, enhet is nuttig als die eens in kaart worden gebracht. Toenaderingtot elkaar betekent immers niet dat alle verschillen wordenweggepoetst, maar wel dat we er een beter inzicht in krijgen enook dat we ze waar nodig weten te relativeren. Het gaat niet omfusie van kerken, maar om meer begrip en meer liefde voor elkaar,om meer samen op te trekken.