Als ik dit schrijf zit ik op een camping in de Franse Alpen. Onze plek is aan het eind van een ‘hangende vallei’; voor mij gaat de grond naar beneden zodat deze aan het zicht onttrokken wordt en het eerste stuk land dat ik zie ligt minimaal 4 km verderop.

Op het moment dat ik deze kruimel schrijf, gaan er allerlei gedachten door mijn hoofd bij deze tekst. Over niet bezorgd zijn, en God steeds danken in je gebeden.  Terwijl we net deze ochtend gehoord hebben dat er een jonge vader in onze gemeente overlede