Voel jij soms ook zo’n honger naar …. naar wat? Naar bevestiging? Naar gezien worden? Dat iemand naar jou kijkt en jou echt ziet? Naar een plek waar de pijn van binnen gedeeld, verbonden en geheeld wordt? Een plek waar jij helemaal welkom bent? Zonde

Vandaag is het zoon & dochterdag. Een uit Amerika overgewaaide benaming voor 11 augustus, die volgt op “een dagje luieren”-dag. Ik moet er altijd een beetje om grinniken, er zitten wel heel leuke vondsten bij de dagen. Zoon & dochterdag. Hij bleef hangen

“Waarom ben je bang om bemind te worden?” Ik moet bij de tekst van vandaag weer denken aan het boek “Gebroken Leven” van Ann Voskamp. Zij worstelt met de vraag hoe zij kan leven met haar gebroken leven, hoe zij zich geliefd kan voelen, omdat ze zichzelf

Zie je het voor je? Mensen die toestromen, juichen, met palmtakken zwaaien… De Messias, de Verlosser komt er aan! De Koning die hen zou verlossen van de onderdrukkers. Wat een scherpe contrasten. Aan de ene kant de uitbundigheid van de toeschouwers en aan

“Zoals klei in de hand van de pottenbakker…”. Als klein meisje zong ik vrolijk dit liedje mee. In gedachten zag ik me al ontstaan: het perfecte kruikje. Stevig om ieder stootje te doorstaan. Klaar. Wat is er geworden van dat kruikje? Als jij jezelf zou

Vrede. Shalom. De plek waar alles klopt, alles in de juiste balans is. Waar alle diepste behoeften vervuld worden, alle talenten op een zinvolle manier worden ingezet. Waar alles zin geeft, zin heeft. Waar rust, heelheid is. Waar bovenal God overal en in