Uitgeverij Toetssteen

Geschiedenis Joodse arts 1933-1949 Onafscheidelijk In het Nederlandsch Israëlietisch Ziekenhuis leren Jacques (Ja’akov) en Betsy (Beckel) elkaar kennen. Hun liefde leidt hen door een dramatische tijd naar hun nieuwe thuisland. De littekens van de Holocaust zijn blijvend. De titel van dit boek ontleende Adler aan het boek Esther dat de Joden elk jaar lezen om de ontsnapping aan hun vernietiging (Sjoa) in het Perzische rijk te herdenken. De Sjoa in de 20e eeuw moet ook herdacht worden. Adler schreef zijn herinneringen op voor zijn kleinkinderen maar ook voor ons. Geschiedenisboek en familieverhaal tegelijk Adler verweeft als een uitstekend waarnemer steeds het wereldgebeuren in zijn persoonlijke belevenissen. Zo ontstond een geschiedenisboek vanuit heel persoonlijk perspectief. Je voelt de hoop opgloeien bij goed nieuws en weer instorten als de Duitse legers successen boeken. Het familieverhaal van de Adlers blijft boeien door alle wonderlijke en diep ontroerend gebeurtenissen vanaf de vlucht uit Neurenberg in 1933 tot de aankomst in Haifa in 1949.

Waarom de rechtszaak tegen Jezus op Pesach was en waarom Pilatus Hem door zijn soldaten liet kruisigen. Wat als Pilatus naar zijn vrouw had geluisterd? Wat preekten de apostelen over schuld? Een onrechtmatig proces De rechtszaak tegen Jezus was om meerdere redenen onrechtmatig evenals de kruisiging door de Romeinse soldaten in opdracht van gouverneur Pontius Pilatus. In dit boek lees je hierover en over de vele vragen die deze rechtszaak oproepen bij nauwkeurig lezen van de Evangeliën. We noemen een paar: Nee, niet op het feest! Jezus werd veroordeeld en gekruisigd op het Joodse Paasfeest (Pesach). Dat is vreemd eigenlijk want de hogepriester Kajafas had van tevoren uitdrukkelijk gezegd: “Niet op het feest.” Hoe kwam het dat deze man als voorzitter van het Sanhedrin toch Jezus aan het begin van het feest ter dood veroordeelde? Het is boeiend om te lezen hoe alles verliep volgens Gods plan en niet volgens het plan van Kajafas. Geen steniging maar kruisiging Jezus werd veroordeeld vanwege Godslastering. Volgens de Wet van Mozes (de Tora) gold daarvoor de doodstraf in de vorm van steniging. Maar Jezus werd niet gestenigd maar gekruisigd. In dit boek ontdek je het hoe en waarom. Spraken de apostelen over “Zijn bloed over ons”? Door de eeuwen heen is het Joodse volk vervolgd vanwege de uitroep “Zijn bloed over ons” door een groep mensen bij de rechterstoel van Pilatus. Was dat dezelfde menigte als die een week eerder hosanna had geroepen? Wat predikten de apostelen eigenlijk hierover in allerlei steden in het Romeinse Rijk? De Bijbel toont ons de feiten over hun prediking.

Zou je bijna tweeduizend jaar terug in de tijd kunnen reizen om samen met Zijn discipelen aan de voeten van Jezus te zitten? Hoe was de Joodse cultuur in die tijd en hoe sloten de lessen en gelijkenissen van Jezus daar bij aan? In Zittend aan de voeten van rabbi Jezus maakt u een fascinerende reis door de Joodse wereld in de tijd van Jezus die u nieuwe inzichten en inspiratie oplevert. Ann Spangler en Lois Tverberg geven een kleurrijke beschrijving van die wereld met hun feesten, gebeden en discussies tussen rabbi's. De gelijkenissen van de Heer Jezus schokten en verrasten Zijn Joodse toehoorders. De uitleg in de context van die tijd en cultuur levert rijke inzichten op. Zittend aan de voeten van rabbi Jezus verdiept de wortels van het christelijk geloof en helpt u om de rijkdom en eenheid van de Bijbel beter te begrijpen.

In de herfst is het feest in de Alpendorpen als de koeien terugkeren van de almen. In India is de koe heilig en in Tibet onmisbaar. In het oude Egypte was de koe al belangrijk en werd de stier als god vereerd. Nog niet zo lang geleden was de koe de trots van Nederland. Paulus Potter schilderde zijn beroemde stier in de Gouden Eeuw, de periode waarin Nederland een grote reputatie verwierf als exporteur van boter en kaas. Hoe komt het dat dit dier nu vaak als milieuramp wordt gezien? In feite is de koe een godsgeschenk: van gras melk maken, hoe doet ze dat?

Luister met de Emmaüsgangers naar wat er in de Schriften staat over de Messias In haar vierde boek over de Joodse wereld in de eerste eeuw legt Lois Tverberg uit hoe groot de verschillen in cultuur zijn tussen onze industriële westerse maatschappij en de oosterse cultuur in de Bijbelse tijden: Onze manier van redeneren sluit aan bij de oude Griekse cultuur en niet bij Hebreeuwse erfenis en de wereld van Jezus. Wij denken in abstracties en vinden logische argumenten veel overtuigender dan de gelijkenissen die Jezus vertelde. We zijn kinderen van de Verlichting. Evenals in haar eerdere boeken geeft Tverberg schatten aan inzicht gebaseerd op grondig onderzoek. Haar schrijfstijl is geweldig. Het origineel in Engels is verschenen op 1 december 2017

Wat je echt nog niet wist over de schepping Pas in 1840 ontdekte een Duitse geleerde hoe hemoglobine in het bloed zuurstof opneemt in de longen om die in de lichaamscellen weer af te staan. Toch is dat wonderlijke mechanisme al te vinden in Genesis 2! Je leest daar dat de mens is gemaakt van het stof van de aarde. Maar in de Hebreeuwse grondtekst wordt hier een bijzonder woord voor aarde gebruikt: adama. Je voelt onmiddellijk het verband met de naam Adam. Het woord adama verwijst naar rood, naar het woord dam dat bloed betekent. Waarom heeft de aarde waar de eerste mens uit werd gevormd een roodachtige kleur? Omdat er ijzeroxide in zit, de stof die in hemoglobine zorgt voor opname en afgifte van zuurstof. De Praagse rabbijn Jehoeda Löw vroeg zich af waarom de mens als enige was vernoemd naar de aarde - waren de dieren tenslotte ook niet uit de aarde geschapen? Zijn uitleg was dat de dieren eigenlijk al af zijn bij hun schepping. Nadat dieren zijn geboren, groeit hun lichaam maar hun geest blijft eigenlijk op hetzelfde niveau. Maar zowel de mens (Adam) als het akkerland (adama) moeten tot ontwikkeling worden gebracht. Beide zijn geschapen in een elementaire, pure staat en voor beide is lang en hard werk nodig om hun grootste potentieel te bereiken en vruchten voort te brengen. De twee boeken in deze band bevatten nog veel meer opmerkelijke inzichten. Deel 1 is door korte hoofdstukken met vragen ook ideaal voor studie in groepen.

Een liefde in het Joodse ziekenhuis Wanneer Hitler in januari 1933 aan de macht komt, ziet de Joodse student Jacques Adler de bui hangen. Hij verlaat zijn geboortestad Neurenberg en vindt letterlijk het geluk in Amsterdam. Na een studie aan de universiteit wordt hij arts in het Joodse ziekenhuis en ontmoet daar de liefde van zijn leven in Beckel de Leeuw. De romantiek van Amsterdam wordt op 10 mei 1940 wreed verstoord. Er worden slachtoffers van een bominslag het ziekenhuis binnengebracht en wanhopige Joodse gezinnen die niet onder Hitler willen leven. In 1942 verdwijnt het Joodse leven uit Amsterdam; alleen het ziekenhuis is nog veilig maar voor hoe lang? Jacques en Beckel trouwen. Rabbijn Schuster leidt de dienst in de Grote Synagoge zonder familie of vrienden. Het bruidspaar sluipt daarna terug naar de Nieuwe Keizersgracht de bezetter een bord Joodsche Gracht had geplaatst. Van droefheid naar vreugde Na de ontruiming van het Joodse psychiatrisch ziekenhuis ‘Het Apeldoornsche Bosch beseffen de Adlers dat ze moeten onderduiken. Met hulp van twee niet-joodse stagiaires lukt het. Hun eerste onderduikadres is een boerderij in Giethoorn. Het Poerimfeest begint dan net en daarom lezen ze die avond het Bijbelboek Esther dat dit keer een diepe indruk maakt. In Esther staat beschreven hoe het Joodse volk in het Perzische Rijk door Haman met uitroeiing werd bedreigd. Hun situatie in het Derde Rijk onder Hitler is vergelijkbaar. Maar het boek Esther geeft een ommekeer. ‘Van droefheid naar vreugd’ staat er letterlijk. Van zo’n ommekeer is in Giethoorn nog geen spoor te zien. Als Adler vele jaren later terugdenkt aan de gevaren in de twee jaren onderduik en zijn herinneringen verwerkt tot een boek, kiest hij als titel ‘Van droefheid naar vreugd’. Hij gebruikt dan niet langer Jacques als voornaam maar zijn Hebreeuwse geboortenaam Ja’akov. Geschiedenisboek en familieverhaal tegelijk Adler verweeft als een uitstekend waarnemer steeds het wereld gebeuren in zijn persoonlijke belevenissen. Zo ontstond een geschiedenisboek vanuit heel persoonlijk perspectief. Je voelt de hoop opgloeien bij goed nieuws en weer instorten als de Duitse legers successen boeken. Het familieverhaal van de Adlers blijft je boeien door alle wonderlijke en diep ontroerend gebeurtenissen vanaf de vlucht uit Neurenberg in 1933 tot de aankomst in Haifa in 1949.