Posts

In gesprek over iets onbelangrijks wandelen mem en ik, ’s avonds rond een uur of elf, de trap op naar boven. We komen aan in de badkamer en ik zie een paar nieuwe flesjes op de badrand staan. “Hé, heb je dit nieuw gekocht?” vraag ik mem geïnteresseerd. Ja

Zittend in de kerk besef ik te staan op schouders van ouders, op hún werk. Hún werk in het koninkrijk als knechten van God die met veel discipline doctrines nastreefden, hieruit leefden. Het zijn de schouders van deze ouders waar wij op mogen bouwen in ve

Vader. Wat roept het lezen van dit woord bij jou op? Hoe je relatie met je aardse vader ook is of was. Vandaag willen we je herinneren aan het feit dat God, onze hemelse Vader, iedereen waardevol vindt. Zelfs zo waardevol dat Hij Zijn Zoon gaf voor jou.

Vandaag op vaderdag wil ik oprecht vergeving aan je vragen. Aan jou als iemands zoon of dochter. Ik wil vergeving vragen als vader, namens vaders die tekort zijn geschoten, je pijn hebben gedaan. Mannen die geen vader waren en het wel hadden moeten zijn.

Het verhaal van de twee zoons, is voor mij één van de mooiste verhalen uit de Bijbel. Het is zo’n verhaal wat ik lees en herlees. En iedere keer als ik bij het punt kom dat de vader zijn zoon van verre aan ziet komen, slaat mijn hart een paar slagen extra

Contrast De afgelopen weken vormden een periode van contrast. Schoonheid en lelijkheid gingen hand in hand. Terwijl we als gemeenschap bouwden aan iets goeds, werd het tapijt van onder onze voeten weg getrokken. Terwijl de vruchten van ons werk duidelijk