Albert van der Heide

Wat een ophef over de reclame van second love. Het gekke is, bedacht ik me vanmorgen, mijn vrouw is eigenlijk al jaren mijn tweede liefde. En voor u boze reacties gaat plaatsen, ze is er echt helemaal tevreden mee. Het werkt gewoon echt veel beter zo. Ik

Vandaag op vaderdag wil ik oprecht vergeving aan je vragen. Aan jou als iemands zoon of dochter. Ik wil vergeving vragen als vader, namens vaders die tekort zijn geschoten, je pijn hebben gedaan. Mannen die geen vader waren en het wel hadden moeten zijn.

Terwijl ik swipend van het ene verhaal naar het andere verhaal wordt meegenomen door mijn vingers die over mijn mobiele telefoon bewegen, sijpelt er langzaam wat gif in mijn ziel. Het begint met wat herinneringen aan al die keren in Brussel. Onze favorie

Wie zoet is krijgt lekkers… Nog eentje over de Sint. Ik weet het…. niemand denkt nog aan hem, want hij is al weer anderhalve week in Spanje. Maar ik denk nog wel aan hem. En bepaald niet met vreugde. Ik ben nog eens door gaan denken na mijn vorige blog e

Hoort wie klopt daar kinderen? Ik dacht, vorige week, laat ik het maar niet doen voor het heerlijk avondje is gekomen. Geen krul in mijn baard zou er verantwoordelijk voor willen zijn, dat alle vreugde en plezier wordt geroofd van een avond vol zoetigheid

Kerkje spelen, niemand delen… Deze zin kwam zomaar in mij op. Op de wijs van een bekend kinderliedje. Zakdoekje leggen, niemand zeggen. Kukeleku zo kraait de haan. Kerkje spelen, het is een populaire hobby. Hoewel het aantal deelnemers hard terugloopt de

Ruim je rommel op! Misschien hoor je de echo van de stem van je moeder in deze woorden. Ik wel. Jarenlang liep mijn moeder achter mij aan om me te wijzen op wat er allemaal aan rotzooi om me heen te vinden was. Schooltassen, kleren, boeken, lege zakken c