Wat gebeurt je als je denkt gelukkig te zijn, maar het blijken allemaal leugens zijn? Wat is er dan nog waar en wie is er te vertrouwen? Het gaat Sandra Goedhart voor de wind: een fijn gezin, een prachtig huis en aan geld geen gebrek! Dan komt haar man Jos met het bericht dat ze tijdelijk naar hun woning in Turkije gaan, om zakelijke redenen. Sandra vertrouwt hem, maar daar aangekomen blijkt het totaal anders te zijn: ze staat van het ene op het andere moment letterlijk op straat, berooid, zonder huis en geld en van Jos geen spoor! Als ze met een baantje genoeg geld heeft gespaard, komt ze terug in Nederland en klopt ze vol schaamte bij haar ouders aan. Daar ondervindt ze wat liefde is en merkt ze dat er, ondanks alle moeilijkheden en teleurstellingen mensen van haar houden.

In Geluk heeft vele deuren van Julia Burgers-Drost gaat kleuterleidster Kittie in het Huuske wonen, waar eerst Jacomien woonde. Zo gelukkig als Jacomien nu in de liefde is, ze gaat binnenkort trouwen met Jan, wil Kittie ook graag zijn. Wanneer ze Robbert, de vader van een van haar leerlingen, leert kennen, denkt ze dat hij misschien de leegte kan opvullen. Maar voelt ze zich nu echt aangetrokken tot hem of vooral tot zijn kinderen? Dan begint ze haar collega Simon opeens in een heel ander licht te zien en krijgt ze gevoelens voor hem. Als Simon haar liefde niet beantwoordt, zoekt ze Robbert weer op. Maar de liefde laat zich niet dwingen. Geluk heeft vele deuren is het tweede deel in de Jacomien-trilogie van Julia Burgers-Drost. Julia Burgers-Drost (1938-2013) publiceerde al in de jaren zeventig en tachtig korte verhalen in diverse kranten. In 1983 verscheen haar eerste roman Wachten op de oogst die gevolgd werd door bijna 100 andere titels.

Zou ze in haar eentje beter af zijn? Die vraag stelt Helga zichzelf. Helga is al heel lang niet meer gelukkig in haar huwelijk met de depressieve en egoïstische Piet. In haar donkerste momenten droomt Helga zelfs dat Piet dood is. Dat zou haar leven zo veel makkelijker maken. Met een schok realiseert ze zich dat ze tegen de tien geboden ingaat door hem dood te wensen. Maar dat er iets moet gebeuren, is wel duidelijk. De komst van een jonge vrouw in het leven van haar zoon lijkt een doorbraak met zich mee te brengen.

Na het auto-ongeluk, waarbij haar ouders om het leven kwamen, is Marcella Steeman liefdevol opgevoed door haar grootouders. Marcella leert Job Jaarsma kennen en als ze trouwen, besluiten ze bij oma Pleun op de boerderij te gaan wonen. Voor oma Pleun is het, na het overlijden van opa prettig om in haar vertrouwde omgeving te kunnen blijven. Zo zijn allen gelukkig met de ontstane situatie. Maar dan blijkt dat het in het leven niet altijd gaat zoals een mens zou willen. Oma Pleun wordt vergeetachtig en dat vergt steeds meer tijd en aandacht van de twee jonge mensen. Er moet een oplossing worden gevonden, maar wat is een goede oplossing als een verpleeghuis een schrikbeeld lijkt en hulp van buitenaf nauwelijks door oma wordt geaccepteerd? Greetje van den Berg werd op 13 augustus 1959 in Zwolle geboren als jongste dochter in een gezin met vier kinderen. Ze groeide daar op, trouwde en verhuisde met haar man en zoon in 1983 naar Emmeloord in de Noordoostpolder. In 1986 kwam haar dochter ter wereld. In hetzelfde jaar trad ze bij de gemeente Noordoostpolder in dienst en in 1988 verhuisde de familie naar een buitenweg bij Ens.

Het lijkt wel een sprookje: de schoonmaakster die trouwt met de chirurg. Helaas heeft het sprookje voor Heddy Heideveld ook zijn schaduwkanten. Paul heeft van haar geëist het contact met haar familie en haar milieu te verbreken en daarin heeft ze toegestemd. Ondanks hun wederzijdse liefde blijft het standsverschil wringen. Als Paul haar dan ook nog mishandelt, verlaat Heddy met haar kinderen het huis en begint de strijd om een nieuw bestaan op te bouwen. Ze krijgt steun van familie die ze zelf jarenlang links heeft laten liggen en ervaart dat ze verdriet en verbittering eerst moet verwerken. Dan pas kan ze aan een nieuwe relatie beginnen. Voor Greetje van den Berg (Zwolle, 1959) is schrijven niet meer weg te denken uit haar leven, of het nu om het schrijven van romans, korte verhalen, teksten, levensverhalen of toespraken gaat. Zoals ze ooit in een interview zei: ‘Schrijven is net zo vanzelfsprekend als ademhalen.’

Wat doe je als je moederhart moet omgaan met een verscheurende leegte? 'Stil verdriet' van Anne-Marie Hooyberghs gaat over het verlies van een kind en het gat dat dit in het moederhart slaat. Het is 1968 wanneer Karen Lintermans op achttienjarige leeftijd ongewenst zwanger wordt. Dan slaat het noodlot toe. Haar zoontje sterft vlak na de bevalling en Karens wereld stort in. Wanneer zes jaar later de zesjarige Liam Daems in het opvanghuis binnengebracht wordt, loopt Karens hart over van liefde. Ze wil hem koste wat kost een beter leven geven. Maar hoe? Anne-Marie Hooyberghs beschrijft het prachtig in 'Stil verdriet', een roman over rouw en liefde.