In Waagstukken presenteert Charlotte Van den Broeck, elegant laverend tussen beschouwing en vertelling, dertien teksten over tragische architecten. Het zijn de ver halen van bekende en vergeten bouwmeesters die zelfmoord pleegden op of in een door hen ontworpen gebouw, of omwille van dat gebouw. Hun ingreep in de openbare ruimte mondt uit in een mislukking, of wordt door hen op een fatale wijze zo ervaren. Ze hanteren het gereedschap van de hoogmoed, maar falen. Van den Broeck reisde de afgelopen jaren deze architecten en hun noodlot na. In een tocht langs hun laatste bouwwerken onderzoekt ze het verband tussen persoonlijk en publiekelijk falen, tussen het belang van de openbare ruimte en de autoriteit van de (doorgaans mannelijke) architecten. En natuurlijk is er een verband tussen bouwen en schrijven – want is niet alle scheppen een vorm van waaghalzerij? Over kerken, zwembaden en theaters, postkantoren, bibliotheken en villa’s, musea, kazernes en kinetische windsculpturen; op plekken als Turnhout, Oostende en Verchin, Rome, Napels en Wenen, Schotland, Malta en de Verenigde Staten; van architecten als Gaston Eysselinck, Eduard van der Nüll en Francesco Borromini, Lamont Young, Reginald Wycliffe Geare en George Arthur Crump.

Twee jaar zit Paul Hansen in Montreal in de gevangenis. Hij deelt zijn cel met Horton, een Hells Angel die van moord wordt beschuldigd. Hansen, de zoon van een in Toulouse neergestreken Deense dominee en een beeldschone Franse bioscoopuitbaatster, heeft in Canada te maken gekregen met een dramatische gebeurtenis waarover we langzaam meer te horen krijgen. In Montreal is Paul Hansen aangesteld als beheerder van de Excelsior, een appartementencomplex waar hij zijn primaire verantwoordelijkheden dagelijks overstijgt door eenzame en benarde zielen hulp en troost te bieden. Ter ontspanning maakt hij samen met zijn vrouw Winona, een pilote van half indiaanse afkomst, lange vluchten door het Canadese luchtruim. De aanstelling van een nieuwe bewindvoerder in de Excelsior is de voorbode van een aantal incidenten die Hansens leven grondig zullen veranderen en hem in de gevangenis zullen doen belanden.

Zingen is Anna’s grote geluk. Zij heeft de stem, het talent en de ambitie, maar een carrière als zangeres is voor een meisje uit haar milieu eind negentiende eeuw ondenkbaar. Met de opkomst van de vrouwenbeweging, het Palingoproer in de Jordaan en de oprichting van het Concertgebouw breekt echter een nieuwe tijd aan. Gesterkt door de eigenzinnigheid en vrijheidszin van schrijvers als Kloos, Verwey, Van Eeden en Van Deyssel, in wier entourage zij terechtkomt, durft Anna haar eigen weg te gaan. Zij oefent in stil verweer haar stem en zet, als onafhankelijke vrouw, haar eerste eigen stappen in de muziek en de liefde. Dan blijkt dat zij buiten de macht van haar familie heeft gerekend…

Vlaanderen, 1918. In een geïmproviseerd revalidatieoord achter het front delen de Britse officier Rupert Atkins en soldaat Harvey Cole noodgedwongen een kamer. Harvey herstelt moeizaam van zware verwondingen aan zijn gezicht, met Rupert is ogenschijnlijk niets mis maar hij verzet zich tegen zijn verblijf en weigert over zijn frontervaringen te praten. In eerste instantie wordt hun contact getekend door afkeer, maar gaandeweg ontstaat een wederzijdse fascinatie. In de confronterende nabijheid van de ander moeten ze zich leren verzoenen met de schade die de oorlog geestelijk en lichamelijk heeft aangericht.

In een roerige tijd waarin we volgens Marilynne Robinson tussen links en rechts heen en weer worden gesleurd in een draaikolk, vraagt ze zich af wat het betekent om mens te zijn. Dankzij haar kennis van theologie, geschiedenis en literatuur brengt zij een verloren verleden in verband met het heden, en schenkt zij aandacht aan grote levensvragen als: waarom bestaan wij, hoe moeten wij leven? In prachtig proza pleit ze voor het omarmen van de ideeën van grote denkers, en reflecteert ze op het hedendaagse politieke klimaat en op geweten, geloof, geluk, liefde, schoonheid en wat het betekent om te leven.

Hoe de Bijbel ons dagelijks leven nog steeds raakt – en wat we daarmee kunnen doen Bijbelse verhalen zijn van grote invloed geweest op onze cultuur, meer dan veel mensen beseffen. Ze zijn niet het exclusieve bezit van de kerk, maar behoren tot het cultureel erfgoed van onze samenleving. In Bijbelse miniaturen laat Ter Linden op een boeiende en verrassende manier de verborgen boodschappen zien van deze oude verhalen, die hun betekenis voor ons leven en de wereld van vandaag nergens verloren hebben.