Geen onderwerp zo controversieel als Israël, zowel in politiek als in theologisch opzicht. Israël is uniek, het is geen België, Zambia of Chili. Aad Kamsteeg heeft iets met Israël, maar kritiek op de Joodse staat is voor hem geen heiligschennis. Hij heeft oog voor de noodzaak van een Joodse staat, maar is tegelijk niet blind voor Palestijnse rechten. In dit boekje houdt Kamsteeg zich niet alleen bezig met de politiek, maar ook met wat de Bijbel zegt over volk en land. Wars van vervangingstheologie is hij tevens huiverig voor allerlei profetische Israël-speculaties. Allerlei zaken komen aan de orde, zoals het verschil tussen anti-judaïsme en antisemitisme, de ontwikkeling in het denken over Israël in kerk en politiek, de relatie tussen volkenrecht en Bijbelse profetie, de verhouding van Messiasbelijdende Joden tot orthodoxe Joden en tot christenen uit de volken. En zegt de Bijbel iets over aanspraken van Joden en Palestijnen op het land? De auteur besluit met een tiental stellingen. Over Israël raakt niemand uitgedacht. Aad Kamsteeg studeerde politicologie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en was voor het Nederlands Dagblad en de Evangelische Omroep commentator buitenland. Hij reisde vaak naar Israël en de Palestijnse gebieden.

Henk Vaessen geeft in ‘Stille finale’ op treffende wijze de gecompliceerde problematiek weer die vele Joden van na de oorlog kennen. “Niet alleen de 1e, de 2e en zelfs de 3e generatieproblematiek, maar ook die van het antisemitisme, het interreligieuze huwelijk en die van de zogenaamde ‘vader-Joden’ zijn onderdeel van dit ontroerende verhaal.” – Levend Joods Geloof / officieel orgaan van de Liberaal Joodse Gemeente Nederland. “Het boek bracht een gevoel van herkenning en verbondenheid in mij teweeg. (…) Hierdoor bekroop mij tijdens het lezen een wonderlijk gevoel van herkenning.” – Rabbijn Lody B. van de Kamp in Israël Aktueel. “De grootvader en oom van mijn man zijn omgebracht in Sobibor en zijn grootmoeder in Auschwitz. Zijn vader is als jongen ontsnapt uit De Hollandse Schouwburg (…). Sinds mijn man en ik elkaar kennen leef ik met zijn stille verdriet en met zijn stille angst. (…) Een latente pijn zonder gezicht. Bij het lezen van Stille finale was het alsof iemand eindelijk onze gevoelens woorden had gegeven. Het boek heeft ons erg getroost en ons voorgoed veranderd.” – Lisa Wade / programmamaker NTR.

Dit boek behandelt op eigenzinnige wijze de geschiedenis van de polyfone muziek, en wel aan de hand van veertig portretten, van John Dunstaple tot Philip Glass, en zestig medaillons, van Johannes Ockeghem tot Jennifer Higdon (net als in een vorig boek van Ouweneel: Een snoer van vrouwen). Speciale aandacht wordt gegeven aan de manier waarop de componisten hun leerlingen en opvolgers beïnvloed hebben, en hoe op deze wijze hele leraar-leerling-'snoeren' zijn ontstaan. Honderden componisten worden in dit boek aan zulke 'snoeren' gehangen, elk met hun eigen talenten en eigenaardigheden. Mede door de zestig excursen (over thema's variërend van kerktoonsoorten en seculiere middeleeuwse muziek tot hedendaagse elektroakoestische muziek, niet-westerse en ? lmmuziek) wordt een compleet overzicht van de muziekgeschiedenis geboden.

In dit boek wordt aan de hand van een groot aantal passages uit de Griekse en Latijnse literatuur van de oudheid geïllustreerd hoe vanuit deze culturen tegen het verschijnsel jodendom en tegen Joden werd aankeken. Uit die teksten, hier allemaal in een nieuwe Nederlandse vertaling en met verklarende aantekeningen gepresenteerd, blijkt dat de meningen zeer ver uiteenliepen, net als nu nog steeds het geval is. Het hele scala van reacties die in de titel van het boek 'Tussen haat en bewondering' tot uitdrukking komt, wordt hier op boeiende wijze gedemonstreerd. De auteur, Pieter W. van der Horst (1946), was tot 2006 hoogleraar in het Nieuwe Testament en in de joodse en hellenistische wereld van het vroege christendom aan de Universiteit Utrecht. In 1994 werd hij gekozen tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Hij heeft enkele honderden publicaties op zijn naam staan (zie: www.pietervanderhorst.com).

Dit boek is een galerij van portretten, veertig schilderijen, met daarnaast zestig andere, kleinere portretjes ('medaillons'). De honderd schilderingen omvatten keizerinnen en koninginnen, hertoginnen en lagere edelvrouwen, herenboerinnen en schippersvrouwen, heiligen en hoeren, van zeer vroom tot zeer boosaardig, van verdorven edelvrouwen tot edele burgeressen. Vrouwen die er alleen voor anderen waren en vrouwen die alleen zichzelf dienden. Voor de meesten van die vrouwen hebben anderen de weg gekozen, maar velen van hen hebben (grotendeels) zelf hun weg kunnen kiezen. Sommigen hebben heel alledaagse, anderen hebben keuzes van wereldwijde betekenis gemaakt. Het waren heidinnen, jodinnen of moslima's, of zij waren ariaans, oosters-orthodox, rooms-katholiek, protestants. Sommigen eindigden op de pijnbank of op het schavot, sommigen in het klooster, anderen gewoon op hun sterfbed - in een paleis of een huisje. Sommigen werden vermoord, anderen pleegden zelfmoord. De uitgebeelde vrouwen staan allemaal in een genealogische én daarmee in een historische samenhang tot elkaar. De grondgedachte daarbij is de eenheid van de mensheid. Het hoofdsnoer begint in de grijze oudheid en gaat - via dochters of schoondochters - ononderbroken door tot in de tegenwoordige tijd. Anderen 'hangen' aan een zijsnoer. De echt wijd en zijd bekende vrouwen uit de galerij van veertig stammen bijna allemaal uit de Oudheid, de Middeleeuwen of de vroege Moderne Tijd. Daarnaast zijn er vijftien medaillons uit de achttiende tot en met de twintigste eeuw. Resultaat: een monument ter ere van de vrouw! Prof. dr. Willem J. Ouweneel (1944) is gepromoveerd in de biologie (1970), de filosofie (1986) en de theologie (1993). Hij is hoogleraar geweest in de wetenschapsleer van de natuurwetenschappen, de filosofie en de systematische theologie. Geschiedenis, muziek en kerkarchitectuur - zaken die in dit boek een grote rol spelen - hebben altijd zijn belangstelling gehad.

De Leuvense hoogleraar theologie, prof. dr. Hubèrt de Vlaeminck, is een fenomeen op zijn vakgebied. Het feit dat hij zijn biologische ouders nooit heeft gekend en is opgevoed door de nonnetjes, lijkt hij te hebben geaccepteerd. Echter, naarmate zijn pensioen in zicht komt, blijkt dit gemis hem meer te beheersen dan hij zich bewust was. Hij besluit zijn indrukwekkende carrière af te ronden als pastoor tussen het eenvoudige boeren- en arbeidersvolk van het Waesland. Daar ontmoet hij Piel. Een vrouw als een oester, ruw en bonkig aan de buitenkant, maar met een kostbare parel als kern. Door haar authentieke, pure levensstijl en haar bewogenheid met minderbedeelden, confronteert zij Hubèrt met het wezenlijke verschil tussen geloof en theologie. Bovendien blijkt ze in het bezit te zijn van de sleutel die hem zijn ware identiteit doet ontdekken.