Na het plotseling overlijden van zijn vader en later ook zijn schoonvader kreeg Leo Heuvelman te maken met angst- en paniekstoornissen. Zijn leefwereld werd in korte tijd erg klein en zijn leven veranderde ingrijpend. Door intensieve therapie en gesprekken heeft hij geleerd om te gaan met zijn emoties. De zoektocht naar herstel liet hem voelen in zijn hart. De Heere opende zo een stroom van woorden en gevoelens. Hij liet hem talent voor dichten ontdekken waarmee hij nu Zijn kerk op aarde mag dienen. Het resultaat ligt voor u.'Dichter bij God', christelijke gedichten uit het hart. 'Het staat vast dat de Heere met ons wegen gaat die we soms moeilijk begrijpen. Maar wat brengen ze ons ook mooie dingen en op plaatsen waar we anders nooit zouden komen! De Heilige Geest heeft mij gebracht op de weg van het schrijven van gedichten. Hij geeft mij elke keer weer inspiratie en woorden uit het hart. Ik hoop dat deze gedichten uw hart mogen raken en zo een bijdrage mogen leveren aan de bouw van Gods koninkrijk.'

Hoe ga je door na het verlies van een dierbare? Daar sta ik dan na jouw overlijden. ‘Neem je tijd!’, ‘pas goed op jezelf!’ en nog veel meer wordt tegen me gezegd, maar juist al deze lief bedoelde woorden roepen allerlei vragen bij mij op. ‘Waar moet ik op passen en hoeveel tijd moet ik nemen ...?’ Ik krijg ineens onbedwingbaar veel behoefte aan handvatten en protocollen, maar niemand lijkt mij daar mee te kunnen helpen. Langzaam voel ik steeds meer verwarring, angst en wanhoop opkomen. Ik herken mijzelf niet meer, snap niet meer hoe ik kan functioneren. Steeds meer verlies ik de realiteit uit het oog, maar als bijna alle kracht weg is om te kunnen vechten, begin ik langzamerhand te begrijpen dat er maar één weg is om nog door te gaan met mijn leven ... Willy de Hoop beschrijft haar intense rouwproces na de dood van haar man. Ze wil daarmee anderen die met rouw te maken hebben, tot steun zijn. Inzicht geven en behulpzaam zijn in het doen van de volgende stap, in het volgende uur of de volgende dag.

Je bent niet alleen, Mijn kind Ik zal er zijn in vreugde, in verdriet bij angst en pijn sla je oog naar boven en leer je leven in Mijn Vaderhand te geven. Liefhebbers van poëzie kunnen hun hart ophalen met deze nieuwe gedichtenbundel van Leo Heuvelman. Het bevat zestig gedichten rondom vier thema's: het volgen van Jezus; de liefde van Jezus, Jezus de Trooster en Jezus de Verlosser. De gedichten van Leo Heuvelman zijn voor velen niet onbekend. Wekelijks schrijft hij over zaken in de samenleving, zijn leven en zijn geloof op de website ChristelijkeGedichten. com, waar ze door duizenden mensen worden gedeeld. Dat poëzie helend is en kan troosten heeft Leo aan den lijve ervaren. Hij begon gedichten te schrijven toen een angst- en paniekstoornis zijn leven volledig platlegde. Hij merkte hoe Gods Geest door hem heen stroomde tijdens het schrijven en hoe genezend dat was, maar ook hoe anderen erdoor bemoedigd werden. Ook met zijn nieuwste gedichtenbundel wil Leo anderen troosten en inspireren.

“Het gaat over een zware, schijnbaar uitzichtloze periode in mijn leven, maar het gaat niet om mij. Dit boek gaat over Gods betrokkenheid bij ieder van ons. Hij biedt maatwerk. U (maar zo) ALLEEN! is een uniek boek. Geschreven en doorleefd door Meinsje Wijma (1976), getrouwd en moeder van een dochter en een zoon. Ze heeft een PTSS (Post Traumatische Stress Stoornis) waar ze meer en meer heling in mocht ontvangen. Haar indrukwekkende schilderijen, geschilderd in doorwaakte nachten, weerspiegelen diepe gevoelens. De haast filosofische vragen over lijden zijn invoelbaar en zal voor lezers die te maken hebben met iedere vorm van lijden herkenbaar zijn. Rauw, rouwend, verwond en verwonderd schrijft ze over hoop en wanhoop. Zelf zegt ze over haar boek: “Het gaat over een zware, schijnbaar uitzichtloze periode in mijn leven, maar het gaat niet om mij. Dit boek gaat over Gods betrokkenheid bij ieder van ons. Hij biedt maatwerk. Dag aan dag draagt Hij ons. U (maar zo) ALLEEN! biedt die troost.

Ervaringen met liefdevolle (mantel)zorg voor mensen met dementie. Dit boek gaat over liefdevolle (mantel)zorg bij dementie. De moeder van Ira Stam, een van de schrijvers, is het middelpunt. In 2014 werd bij haar vasculaire dementie geconstateerd. In een dagboek vertelt Ira over haar ervaringen met de mantelzorg voor haar moeder. Ook een medewerker van het zorgcentrum waar haar moeder verblijft, vertelt over haar ervaringen met de zorg voor haar. De dagboekverhalen worden ingeleid door een essay over leven en omgaan met dementie. Dementie raakt ons allemaal. Maar over dementie is nog te weinig kennis en daardoor veel onbegrip. Het schrikbeeld en de negatieve beeldvorming overheersen. Mensen met dementie lijken hun menselijke waardigheid te hebben verloren. In dit boek delen drie vrouwen die betrokken zijn bij mensen met dementie hun kennis en ervaringen. Ze bespreken mantelzorg en dementie op een positieve en liefdevolle manier. Zo willen ze mantelzorgers, familieleden,partners, vrienden, kerkfamilie, medewerkers in de zorg en vrijwilligers steunen en inspireren tot liefdevolle zorg vanuit begrip voor de mens met dementie en respect voor diens menselijke waardigheid.

In minder dan acht jaar verloren Leo Heuvelman en zijn vrouw hun vier ouders, waardoor hun kinderen geen opa's en oma's meer hebben. In deze periode had Leo vijf jaar lang te maken met een heftige angststoornis. Toch groeide bij hem in deze tijd van lijden en verlies het verlangen om een bemoedigend en troostend boek te schrijven voor iedereen die ook te maken heeft met lijden. Daarbij vormde de tekst uit Jesaja 40 vers 1 zijn inspiratie: 'Troost, troost Mijn volk.' De combinatie van verhalen, fictie en non-fictie, autobiografische elementen en de ervaringen van anderen maken het boek makkelijk leesbaar. Leo schrijft de dingen ronduit zoals hij ze beleeft en schuwt daarbij de grote vragen niet: Waarom is er lijden? Waar is God in lijden? Waarom overkomt mij dit? Hij gaat als het ware naast je op de bank zitten voor een gesprek over het leven. En terwijl hij vertelt, legt hij een arm om je schouder en wijst hij tegelijkertijd omhoog. Dwars door onze gebrokenheid heen mogen wij getuigen van Gods liefde en goedheid!