De driemaal gepromoveerde Istvan Sipos (1907-1997) was een Hongaars Hervormd predikant die de zorg voor een plattelandsgemeente verkoos boven een carrière in de wetenschap. Tijdens de Duitse bezetting en in de jaren dat communisten het in Hongarije voor het zeggen hadden, werd hij vanwege zijn onverzettelijke trouw aan de Bijbel en de gereformeerde belijdenis meer dan tienmaal gearresteerd. Bij de Hongaarse opstand van 1956 werd hij opgepakt en zo zwaar mishandeld dat zijn herstel twee jaar kostte. En toch wilde hij geen rehabilitatie want ‘het lijden om Christus’ Naam behoeft geen compensatie. Het is een sierlijke kroon op zichzelf.’