Dit geschrift is een van de rijkste pennenvruchten van Jacobus Koelman. Deze verhandeling vormde vroeger de inleiding op de vertaling die Koelman gaf van een bundel preken van Hugo Binning. In de loop der eeuwen is dit werkje herhaaldelijk apart uitgegeven. Het is een waardevolle beschrijving van de aarde van de oprechte liefde tot de Heere Jezus. Die moet namelijk niet verward worden met alles wat zo genoemd wordt, maar niet meer dan een schijn ervan heeft. Het geschrevene is heel verhelderend en de liefderijke opwekkingen voor hen die de ware liefde missen - of vrezen te missen- ontbreken niet. 'Hoe velen stellen zich tevreden met een sleur van godsdienst, met een gedaante van godzaligheid, met een letterlijke betrachting van enige weinige plichten, terwijl ze hun hart geheel op hun lusten en op de ijdelheden gezet hebben! Deze hebben klaarblijkelijk niet de minste liefde tot Jezus. En zijn er onder u ook niet veel van zulke mensen?' 'Mijn bedoeling is aan de ene zijde de verwaande en zichzelf bedriegende belijders des geloofs en van de liefde tot Jezus en de werkelijke huichelaars te ontdekken; en aan de andere zijde de oprechten te tonen dat zij waarlijk Jezus liefhebben, hoewel niet in zo grote mate, als wel betamelijke was.'