Johannes 13 - Herziene Statenvertaling - DagelijkseBroodkruimels

Bijbelgedeelte

Johannes 13

Herziene Statenvertaling

En vóór het feest van het Pascha, toen Jezus wist dat Zijn uur gekomen was dat Hij uit deze wereld zou overgaan naar de Vader, heeft Hij de Zijnen, die in de wereld waren en die Hij liefgehad had, liefgehad tot het einde.

Toen dan de maaltijd plaatsvond en de duivel Judas Iskariot, de zoon van Simon, al in het hart gegeven had Hem te verraden,

stond Jezus, Die wist dat de Vader Hem alle dingen in handen gegeven had en dat Hij van God uitgegaan was en tot God heen ging,

op van de maaltijd, legde Zijn kleren af, nam een linnen doek en deed die om Zijn middel.

Daarna goot Hij water in de waskom en begon de voeten van de discipelen te wassen en af te drogen met de linnen doek die Hij om Zijn middel had.

Zo kwam Hij bij Simon Petrus en die zei tegen Hem: Heere, wilt Ú mij de voeten wassen?

Jezus antwoordde en zei tegen hem: Wat Ik doe, weet u nu niet, maar u zult het later inzien.

Petrus zei tegen Hem: U zult mijn voeten in der eeuwigheid niet wassen! Jezus antwoordde hem: Als Ik u niet was, hebt u geen deel met Mij.

Simon Petrus zei tegen Hem: Heere, niet alleen mijn voeten, maar ook mijn handen en mijn hoofd.

Jezus zei tegen hem: Wie gebaad heeft, heeft slechts nodig dat zijn voeten worden gewassen, want hij is al geheel rein. En u bent rein, maar niet allen.

Want Hij wist wie Hem verraden zou; daarom zei Hij: U bent niet allen rein.

Toen Hij dan hun voeten gewassen had en Zijn kleren weer had aangedaan, ging Hij weer aanliggen en zei tegen hen: Ziet u in wat Ik aan u gedaan heb?

U noemt Mij Meester en Heere, en u zegt het terecht, want Ik ben het.

Als Ik dan, de Heere en de Meester, uw voeten gewassen heb, moet ook u elkaars voeten wassen.

Want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook u zult doen zoals Ik voor u heb gedaan.

Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Een dienaar is niet meer dan zijn heer, en een gezant niet meer dan hij die hem gezonden heeft.

Als u deze dingen weet, zalig bent u als u ze doet.

Ik zeg dit niet van u allen; Ik weet wie Ik uitverkoren heb. Maar de Schrift moet vervuld worden: Wie Mijn brood eet, heeft zich tegen Mij gekeerd.

Nu al zeg Ik het u voordat het gebeurt, opdat wanneer het gebeurt, u zult geloven dat Ik het ben.

Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: als iemand hem ontvangt die Ik zal zenden, ontvangt hij Mij, en wie Mij ontvangt, ontvangt Hem Die Mij gezonden heeft. De ontmaskering van Judas

Toen Jezus deze dingen gezegd had, raakte Zijn geest in beroering, en Hij getuigde en zei: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u dat een van u Mij zal verraden.

De discipelen dan keken elkaar aan, in twijfel over wie Hij dat zei.

En een van Zijn discipelen, die Jezus liefhad, lag aan in de schoot van Jezus.

Simon Petrus dan wenkte deze, dat hij vragen zou wie het toch zou kunnen zijn, over wie Hij sprak.

En deze ging tegen Jezus' borst liggen en zei tegen Hem: Heere, wie is het?

Jezus antwoordde: Die is het aan wie Ik het stuk brood zal geven, nadat Ik het ingedoopt heb. En toen Hij het stuk brood ingedoopt had, gaf Hij het aan Judas Iskariot, de zoon van Simon.

En met het nemen van het stuk brood voer de satan in hem. Jezus dan zei tegen hem: Wat u wilt doen, doe het snel.

En niemand van hen die aanlagen, begreep met welke bedoeling Hij dat tegen hem zei.

Want sommigen dachten, omdat Judas de beurs beheerde, dat Jezus tegen hem zei: Koop wat wij nodig hebben voor het feest, of dat hij iets aan de armen moest geven.

Toen hij dan het stuk brood genomen had, ging hij meteen naar buiten. En het was nacht. Het nieuwe gebod van de liefde

Toen hij dan naar buiten gegaan was, zei Jezus: Nu is de Zoon des mensen verheerlijkt, en God is in Hem verheerlijkt.

Als God in Hem verheerlijkt is, zal God Hem ook in Zichzelf verheerlijken, en Hij zal Hem meteen verheerlijken.

Lieve kinderen, nog een korte tijd ben Ik bij u. U zult Mij zoeken, en zoals Ik gezegd heb tegen de Joden, zo zeg Ik het nu ook tegen u: Waar Ik heen ga, kunt u niet komen.

Een nieuw gebod geef Ik u, namelijk dat u elkaar liefhebt; zoals Ik u liefgehad heb, moet u ook elkaar liefhebben.

Hierdoor zullen allen inzien dat u Mijn discipelen bent: als u liefde onder elkaar hebt. Voorspelling van de verloochening door Petrus

Simon Petrus zei tegen Hem: Heere, waar gaat U heen? Jezus antwoordde hem: Waar Ik heen ga, kunt u Mij nu niet volgen, maar u zult Mij later volgen.

Petrus zei tegen Hem: Heere, waarom kan ik U nu niet volgen? Mijn leven zal ik voor U geven.

Jezus antwoordde hem: Zult u uw leven voor Mij geven? Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: De haan zal niet kraaien, voordat u Mij driemaal verloochend zult hebben. Het huis van de hemelse Vader

Naar bijbelboek Johannes

Herziene Statenvertaling © Stichting HSV en Royal Jongbloed 2010-2017

6 Kruimels

Boek

Het binnenste heiligdom

9789087187132

In dit boek worden de hoofdstukken 13 tot en met 17 uit het Johannesevangelie behandeld. Te beginnen met de ‘drie paarlen poorten’, die toegang geven tot ‘de gouden stad’ (Joh. 13:1), voert Ross zijn lezers door de laatste uren van Jezus’ omgang met Zijn discipelen, vóór Zijn sterven. Het boek sluit af met de behandeling van het ‘Hogepriesterlijk gebed’. Oorspronkelijk preekte Ross in 1887 over deze stof in zijn gemeente van Tobermory, Isle of Mull, Schotland. Later werkte hij die uit, met als resultaat het boek The Inner Sanctuary. Aangezien Ross in een geïsoleerd gebied werkte, kreeg hij niet de bekendheid die sommige andere predikanten uit de Free Church genoten, maar hij was een waardige representant van de school van Thomas Chalmers, Robert Murray M’Cheyne, John Kennedy en de broeders Bonar. Zijn boek was bijna in vergetelheid geraakt, tot een predikant in de Hooglanden van Schotland door ziekte gedwongen werd rust te nemen en dit boek opnieuw ‘ontdekte’. Na zijn genezing zorgden hij en anderen ervoor dat The Banner of Truth in 1967 overging tot een heruitgave. Sindsdien heeft het boek altijd een lezerskring gehad. Nu verschijnt het in een Nederlandse vertaling. Ross ontving een persoonlijke zegen in het behandelen van de stof en nam met weemoed afscheid van ‘het kleine beetje’ dat hij gemaakt had van dit ‘heerlijke deel van de Goddelijke Waarheid’( … ) Zullen we ooit nog zo’n rijke goudmijn vinden?’ Wie evenals hij een zegen ontvangt uit de verhandelde stof, zal zich dit stellig ook afvragen.