Posts

Wij willen jou dit jaar Jezus laten zien. Zijn perfectie laten schitteren door onze imperfectie heen. Zoals licht straalt in het duister. Wij willen jou scherpen. Als gelijkwaardige leden van hetzelfde lichaam. Zoals je ijzer scherpt met ijzer. Wij

Hoe kijk jij terug op het afgelopen jaar? Veel mensen zeggen “ik hoop dat het volgend jaar weer beter wordt” en natuurlijk is dat heel logisch en legitiem gevoel. Ik kijk ook terug op een pittig jaar, met ziekte, onverwachte heftige gebeurtenissen, opbou

Gisteren hadden we het over het geschenk van de Gever van het Leven. Dat dat jouw denken en zien zal veranderen. Ik had het heel uitnodigend geschreven. Ik geloof ook dat een uitnodiging is, vol liefde, door de Vader. Tegelijkertijd wordt het op scherp g

“Wat gebeurt er als we deze kribbe het hele jaar door in de kerk laten staan? Mensen gaan zich er aan stoten, storen en hij verdwijnt langzaam uit beeld.” Ineens schiet het voorstel van onze Zwitserse voorganger in Davos, Matthias weer in mijn gedachten.

Ik was altijd gefascineerd door de passie van de goudsmid, waar ik destijds voor werkte. Met uiterste precisie creëerde hij de prachtigste, unieke sieraden. Wist je trouwens dat een puur gouden ring, van bijna 24 karaat goud nauwelijks te dragen is? Puur

Kijkend naar de zoveelste persconferentie hoor ik onze dochter zuchten. ‘Gaat dit nog een keer voorbij?’ vraagt ze verdrietig. Ze ziet haar leven voor zich in een aaneenschakeling van lockdowns. Grafieken met oplopende besmettingscijfers als een donkere w

Ergens schuurt het kerstfeest altijd bij mij. Behoorlijk. Aan de ene kant geniet ik van de gezelligheid met elkaar, voor zover je dit met elkaar kunt vieren. En natuurlijk is het goed om deze momenten te koesteren en dankbaar te zijn. Maar al in de aanlo

Het was aardedonker. Wat een woord trouwens; aardedonker. Blijkbaar zijn donkerheid en onze wereld met elkaar verbonden. Of, beter gezegd, ze waren met elkaar verbonden. Totdat de tijd gekomen was. God, die ooit die allereerste woorden in de Bijbel sp

“Jij moet opnieuw leren lopen”, zei de fysiotherapeut vorige week tegen mij. Die had ik niet had zien aankomen. Ik had een knieoperatie met complicatie gehad en na 6 weken was ik de juiste manier van lopen verleerd. Ineens moet ik de loopbeweging opnieuw

Ik had een andere tekst geschreven voor vandaag. Maar ineens had ik het gevoel dat het ergens anders over moest gaan, dus streep erdoor. Morgen zullen er veel kerstnachtdiensten te volgen zijn. Er zullen bekende liederen gezongen gaan worden over liefde

Hoe bizar wonderlijk het is dat God ons uitgekozen heeft! Ons ook Zijn kinderen noemt. “Daarom, wees heilig, want Ik ben heilig” zegt God. God is heilig. Zo heilig dat wij niet eens in Zijn buurt zouden kunnen komen. Wij kunnen niet dichtbij God komen d

Ik zal je eerlijk zeggen, het leek me zo mooi om te schrijven over dat God je uitkiest om een licht te zijn. Ik had bij de planning echter niet de context gelezen. Misschien moet het ook wel zo zijn. Want er ligt iets veel mooiers in deze tekst verborgen.

Juist als ik deze kruimel wil schrijven, hoor ik de stem van één van de broers Smallbone door de kamer. “De mensen die in duisternis wandelen, zullen een groot licht zien.” De mensen die in donkerheid wandelen. Die hun zicht verloren zijn. Niet weten waa

Israël. Verstrooid. Steeds weer heeft God Israël verteld hoe Hij het goede voor hen voor ogen heeft. “Maar je hebt niet gewild. Wat jij doet, maakt scheiding tussen jou en Mij. Je luistert naar holle woorden, je spreekt leugens, je baart ongerechtigheid,

Terwijl ik over deze tekst nadenk, begint op de achtergrond Joshua Aaron “Ha Bracha” te zingen. Deze Bijbeltekst in het Hebreeuws. Op YouTube zie je hoe hij zijn zoon zegent met deze zegenbede. In de Joodse traditie komen de Joodse mannen wanneer de Shabb

“Door de regen fietsen vind ik niet bepaald een pretje en onlangs plensde het toen ik ‘s avonds laat naar huis moest. Dat stelde me voor de keus: neem ik de kortste en gemakkelijkste weg, via de onverlichte achterafweggetjes, of ga ik over de goed verlich

Lang geleden zetten mensen een kaars voor hun raam om vermoeide reizigers te verwelkomen. Een kaars vormde een lichtbaken die al van ver zichtbaar was en die mensen in het donker een bestemming gaf. Ook werden kaarsen voor het raam gezet als wens voor een

“Zou het zo kunnen dat we bij al ons druk rondrennen, in feite op de vlucht zijn, proberen te ontsnappen al al die angsten? Al die pijn?? Als dat tekortschieten? We leven allemaal een leven van stille angst. Je kunt je hoofd buigen en huilen om alles wat

De maatregelen worden verlengd. Basisscholen sluiten volgende week hun deuren. De vrees voor de omikron variant is groot. Zeker gezien het bijna Kerst is. Er zijn zorgen. Grote zorgen. Corona is onder ons. Dat is een feit. Het virus gaat waarschijnlijk

Ik herinner me dat ene gesprek nog goed, toen ik hem zei, dat er iets in het licht moest worden gebracht. Enorm moeilijk als het echt iets heel heftigs is. Misschien voel je ook een zwaarte van binnen van iets dat je niet goed hebt gedaan. Of een pijn, wa

Ooit werd het licht door God ‘in het bestaan gesproken’. “Daar zij licht!” In de velden van Efrata klonk opnieuw Gods stem; “Daar zij Licht!” De geboorte van Jezus was de onthulling van Gods liefde voor ons. Vervuld van die liefde verlangen wij opnieuw

Het is alweer de derde Adventszondag. Iemand vroeg vorige week waarom we Advent vieren. Eerlijk gezegd, ben ik zelf een beetje wars van tradities die gaan om de traditie zelf en de boodschap ervan verloren gaat. Bij Advent ervaar ik het anders. En ik wil

“God belooft ons eeuwige vrede. Wat is het heerlijk om in alle onrust en strijd van deze wereld te beseffen dat we toeleven naar een eeuwigheid waarin dat allemaal voorbij is en er voor altijd vrede is. Daar zullen al onze gedachten tot rust komen. Al o

Onze zoon staat voor me. ‘What is it that you truly desire?’ zegt hij met dramatische stem. (vertaling: ‘wat is het dat je werkelijk wenst?’) Hij heeft deze zin ergens gehoord en vind het wel mooi klinken. Desondanks een rake vraag en ik blijf er de hele