Gedurende de anderhalf jaar dat Janneke Stegeman Theoloog des Vaderlands was, sprak ze vaak over plezier, lichamelijkheid, de noodzaak van verzet tegen racisme en ander onrecht. Op veler verzoek werkt zij deze onderwerpen in dit pamflet theologisch verder uit. Zelf zegt ze daarbij: “Ik heb geen behoefte om Bijbel of traditie te redden, wel te vernieuwen en relevant te houden. Het gaat mij om waarheid die voortkomt uit de werkelijkheid van je eigen leven. Deze waarheid is fysiek, niet in de eerste plaats intellectueel. Het is het soort waarheid die gelinkt is aan je eigen lichaam en die je op het spoor komt als je je verbindt of in verzet komt.”Janneke Stegeman geeft in dit essay een aanzet tot de bevrijdingstheologie die haar voor ogen staat. Ze richt zich hierbij op mensen die haar context delen: witte Nederlanders met een christelijke achtergrond.