Theoloog Alain Verheij zoekt in Bijbelverhalen naar tijdloze lessen over een goede, rechtvaardige omgang met geld. Want onze tijden zijn veranderd, onze complexe relatie met geld is dat niet. In Geld en go€d onderzoekt Alain Verheij hoe mensen met hun geld omgaan, wat geld met ons doet, en hoe we de wereld mooier kunnen maken door anders naar geld te kijken. Als theoloog zoekt hij op een plek die niet iedere moderne lezer verwacht: in eeuwenoude Bijbelverhalen. Die blijken talloze goede inzichten over geld te bevatten. Daarbij duiken Mozes en Jezus steeds weer op, twee visionairs die hartstochtelijk verlangden naar een nieuwe manier van (samen)leven. Verheij vertolkt hun eigenwijze gedachten met humor en passie, waarbij ze steeds verrassend actueel blijken. Soepel loodst hij de lezer via Romeinse belastingen en manna langs de toeslagenaffaire en bitcoin. De tijden zijn dan misschien wel veranderd, de mensen zijn dat niet. Nog altijd hebben we een complexe relatie met ons geld – nog altijd verlangen we naar rust, rechtvaardigheid en vrijheid.

Tessa Leuwsha vertelt het wrede verhaal van een plantage in Suriname tijdens de tijden van slavernij. ‘Plantage Wildlust’ van Tessa Leuwsha brengt ons naar begin twintigste eeuw. Op Plantage Wildlust in Suriname wil Oscar Brouwer een nieuwe start maken als directeur, ver van zijn tirannieke vader in Middelburg. De slavernij is voorbij, contractarbeiders plukken de koffiebessen. Oscar is een stijve, beschaafde man. Via hem ontsnapt ook Janna, zijn modieuze vrouw, aan een beklemmend milieu. Ze hoopt vriendschap te sluiten met Alma, de huishoudster, en verlangt hevig naar een gezin. Wildlust is een wrede plek; tegen de zwarte opzichter Creebsburg kan Oscar nauwelijks op. De vrije arbeider Rudolf bewaart tussen hen een wankel evenwicht. Als Janna een school wil beginnen wordt ze geconfronteerd met Creebsburg en wendt Alma zich van haar af. Algauw beseft Oscar dat hij voor een onmogelijke keuze staat: moet hij zich vermannen en gaan lijken op zijn vader? Of dreigt hij dan alles te verliezen wat hem lief is? Janna en bovenal zichzelf.

In 2008 ging Vonne van der Meer te rade bij pastoor Nico de Gooijer, met de vraag of hij iets kon vertellen over het Heilig Oliesel, ook wel de laatste sacramenten genoemd. Met een fietstas vol doosjes, flesjes, watjes en zalfjes deed De Gooijer aan tafel voor wat er tijdens de toediening van dit sacrament gebeurt en legde haar de oorsprong en betekenis ervan uit. Algauw werd het Van der Meer duidelijk dat zij deze heldere en levendige verteller nog veel meer te vragen had. In een reeks bijeenkomsten spraken ze over zijn ervaringen als priester, één die alle veranderingen in de kerk in de jaren zestig, zeventig had meegemaakt, met als uitgangspunt: de zeven sacramenten die de katholieke kerk kent. Daarover stelt Vonne van der Meer: ‘Het werden de mooiste gesprekken die ik in mijn leven met een vreemde gevoerd heb, en ik wil ze niet voor mezelf houden.’ De gesprekken met De Gooijer zijn vanaf december 2020 om de maand verschenen in het tijdschrift De Nieuwe Koers, nu volgt een prachtig geïllustreerde uitgave in een gebonden boek, met een voor- en nawoord van Vonne van der Meer.

Herfst, een nieuwe Scharrelaar! De herfsteditie van De scharrelaar staat weer boordevol met gedichten, verhalen en beschouwingen over vogels in binnen- en buitenland. De scharrelaar is een tijdschrift voor alle vogelaars met liefde voor lezen en alle lezers met liefde voor vogels. Kortom, een literair tijdschrift voor vogelliefhebbers. In deze herfsteditie van De scharrelaar, het vierde nummer alweer, staan onder meer bijdragen van Kees Camphuysen, Threes Anna, Piet J. van den Hout, Rob Bijlsma en Nienke Beintema. Een greep uit de onderwerpen: broedende draaihalzen, invasieve fotografen, zeearenden, wilde eenden én (jawel, dat zijn ook vogels) kippen. De illustraties, als altijd in zwartwit, zijn van Francine Kooij.

In Post uit Rusland beschrijft Laura Starink wat ze heeft zien veranderen in het land, maar wijst ze ook op de echo’s uit het gewelddadige verleden. Als slavist in Leningrad ontdekte Starink de Sovjet-Unie van Brezjnev als een land met twee gezichten: warm, open en grappig aan de keukentafel, maar hard, gesloten en huichelachtig in de buitenwereld. Tien jaar later deed ze als correspondent van NRC Handelsblad verslag van de perestrojka van Gorbatsjov. De Russen roken de vrijheid maar niemand voorzag dat de Sovjet-Unie uiteen zou vallen. Dat leidde tot armoede, chaos en criminaliteit. Nu bereist ze het Rusland van Poetin, die orde bracht door de autocratie te herstellen. In het gevecht tussen staat en burger trekt de laatste nog steeds aan het kortste eind. Dit boek is een lofzang op de eenling die het systeem weerstaat.

Verheij laat zien dat Bijbelverhalen ons aansporen om oog te hebben voor het kwetsbare: in de wereld, in anderen en in jezelf. In ‘Ode aan de verliezer’ kijkt Alain Verheij met een frisse blik naar de Bijbel. Hoe moet ik leven? Hoe houd ik hoop? Waar vind ik vrijheid? Het zijn vragen van nu, maar ze zijn niet nieuw. De Bijbel staat al vol verhalen waarin zulke levensvragen onderzocht worden, betoogt Verheij. Zijn hervertelling – vol vaart, met humor, empathie en bravoure – begint bij de eerste twee Bijbelse broers: Kaïn en Abel. De eerste is sterk, succesvol, zelfredzaam en assertief. De tweede weet zich helemaal niet te redden. Toch maken de Bijbelschrijvers juist van hem, en van de Abels die na hem kwamen, een held. Het is een van de belangrijkste lessen die de Bijbel ons leert: zie en hoor de Abels, wees niet bang om er zelf soms een te zijn. Heel wonden als de Samaritaan, heb je naasten lief en zelfs je vijanden, heb de moed van Debora en het rechtvaardigheidsgevoel van Mozes. Verheij laat zien dat Bijbelverhalen ons aansporen om oog te hebben voor het kwetsbare: in de wereld, in anderen en in jezelf.