De tweede brief van Petrus en de brief van Judas hebben een duidelijke horizon: de ‘dag des Heeren’. Dan zal het nieuwe Jeruzalem neerdalen op deze aarde. Daarop moet het leven van de christen zijn gericht. Déze dag moet hij lijdzaam verwachten. Lijdzaam, want de levensweg op aarde is allerminst gemakkelijk. De weg naar Sion is een smalle weg, omgeven door veel gevaren. De christen moet daarom acht geven op het ‘profetisch Woord dat zeer vast is’, zijn roeping en verkiezing ‘vastmaken’ en opwassen in de genade en kennis van de Heere Jezus. Hij moet waakzaam zijn en allerhande dwalingen onderkennen. Hij moet zich niet laten leiden door het verduisterde verstand, maar vasthouden aan wat God heeft beloofd, namelijk ‘nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont’. De auteur behandelt beide brieven op een toegankelijke manier. Steeds trekt hij lijnen naar andere Schriftgedeelten en naar ons persoonlijk leven. Aan het eind van ieder hoofdstuk geven gespreksvragen goede mogelijkheden tot bezinning en gesprek. Lijdzaam verwachten is een vervolg op Lijden en verblijden.