Bij het ontstaan van de christelijke gemeenschap hield een ‘bisschop’ toezicht op de liefdesmaaltijden. Hoe heeft het bisschopsambt zich in de vijf eeuwen daarna ontwikkeld? Hoe verhield het ambt zich tot de politieke en sociale structuren binnen het Romeinse rijk? Ben van den Baar schetst een uitgebreid beeld, grotendeels op basis van geschriften van de bisschoppen zelf. Daaruit komen hun ervaringen naar voren, maar ook hun opvattingen over de identiteit van de kerk en over het primaat dat Rome naar zich toe wist te trekken. De meest aansprekende bisschoppen kozen voor een persoonlijke en empathische benadering van hun medemens, waardoor zij velen tot zegen waren als navolgers van Christus, wat zij soms met de dood moesten bekopen. Dit boek is zowel een indrukwekkend getuigenis als een spiegel voor vandaag.'Met ragfijne pen weet Ben van den Baar bisschoppen als Hilarius, Athanasius, Cyprianus van Carthago en Polycarpus van Smyrna tot leven te brengen. Zijn uiteenzetting is glashelder en daarmee niet alleen een aanrader voor de professionele lezer maar voor een ieder met interesse voor theologie of geschiedenis'prof. dr. M.A. van Willigen (TU-Apeldoorn), eindredacteurOver de auteur:Drs. Ben van den Baar (1938) is zowel neerlandicus als historicus, gespecialiseerd in de geschiedenis van de West-Europese spiritualiteit van de middeleeuwen. Van den Baar was jarenlang docent Nederlands en filosofie op een gymnasium. De afgelopen vijftien jaar heeft hij als kerkhistoricus diepgravend onderzoek verricht in de literatuur, in klassieke geschriften en op locatie naar de rol van de bisschop in de politieke en sociale geschiedenis van het Romeinse rijk (35-450 na Christus).