Kanker

In deze bundel vindt u de lezingen die in de achterliggende jaren gehouden zijn op de contactdagen van de stichting Winst uit verlies. Predikanten deden dit vanuit hun eigen ervaring, vanuit betrokkenheid én vanuit het pastoraat. Steeds wordt het Woord van God doorgegeven en wordt gewezen op Hem bij Wie troost is in alle smart. Deze boodschap heeft mensen mét een ernstige ziekte of zij die hersteld zijn van kanker, hun naasten, nabestaanden, maar ook de gezonde medemens alles te zeggen. Ook worden praktische en pastorale handvatten gegeven over ‘hoe verder als kanker je treft’.

‘Ik word gebeld door de huisarts. De uitslag van mijn borstonderzoek is niet goed. Borstkanker… het voelt als een doodvonnis.’ Zodra Ilse van Galen de diagnose kanker krijgt, wordt ze op de medische ‘lopende band’ gezet. De meeste mensen laten zich in die situatie met angst en beven meevoeren in de medische mallemolen. Ilse niet. Het is haar lijf en zij wil precies weten wat er met haar lichaam gebeurt en wat de gevolgen zijn van chemokuren, bestralingen, medicatie en implantaten. Tot haar verbijstering wordt ze voortdurend van het kastje naar de muur gestuurd. Vaak krijgt ze niet de informatie die ze hebben wil en is er weinig oor voor niet-medische alternatieven. Ilse laat zich de medische wet niet voorschrijven en verricht grondig onderzoek naar een natuurlijke weg om kanker te bestrijden. In dit boek neemt Ilse je heel openhartig mee op haar reis door het dal, waarover Psalm 23 zo treffend spreekt. Onderweg houdt ze een dagboek bij waarin ze schrijft over het proces van ziek zijn, de mentale worsteling die daarbij hoort, haar onderzoek naar alternatieven en haar relatie met God en haar gezin. Drs. Ilse van Galen MSc. is getrouwd met Ruud Smit en zij hebben twee getrouwde dochters en vijf kleinkinderen. Ze is afgestudeerd als Politicoloog (drs.) en docent Maatschappijleer (MSc) en heeft ook de hbo-opleidingen Personeel & Organisatie en Pedagogiek afgerond. Ilse en haar man hebben samen bijna zeven jaar bij Jeugd met een Opdracht gewoond en gewerkt en ze werkte bijna acht jaar op het partijbureau van de ChristenUnie.

Uit het leven van Joop Ouwendijk (1918-1987) Joop Ouwendijk is kelner in ‘De Rustende Jager’. Na zijn huwelijk met zijn vrouw Hennie, die hij op de dansvloer had leren kennen, besluit hij om op zondag naar de kerk te gaan en belijdenis af te leggen. Maar hij gaat slechts een keer per zondag naar de kerk, omdat hij op Gods dag ook nog moet werken als kelner. Hun huwelijk wordt gezegend met de geboorte van een dochter, Adriana. Op jonge leeftijd krijgt zij echter leukemie. Op haar sterfbed geeft zij een goed getuigenis van het werk van de Heere in haar hart. Als Joop naar de Gereformeerde Gemeente Rotterdam-Boezemsingel gaat, komt hij zo onder het beslag van Gods Woord dat hij weigert om nog langer op zondag te werken. En later zegt hij zelfs zijn baan op om die in te wisselen voor een minder goed betaalde kantoorbaan bij Vollemans. Later wordt hij ouderling. Tijdens huisbezoeken is hij vaak bewogen. Hij was als een arme zondaar opgeraapt, zou hij het heil dan anderen niet gunnen? Ook bezoekt hij het gezelschapsleven te Rotterdam. Want er was veel volk in deze stad. Door een kwaadaardige tumor in zijn nieren komt hij op het sterfbed terecht. Daar mag hij na een goed getuigenis gegeven te hebben, ingaan in de vreugde zijns Heeren.

Alcira wordt als klein baby’tje geadopteerd uit Colombia. In het geboortekaartje spreken de ouders Monique en Marco de wens uit dat het ‘licht dat jij zult geven, volop mag stralen in ons leven.’ Als ze twaalf jaar is blijkt Alcira botkanker te hebben. Er volgt een moeilijke weg van behandelingen en de amputatie van haar been. Alcira krijgt veel te incasseren, maar ze is moedig en houdt zich hardnekkig vast aan het leven. Ook als de kanker na anderhalf jaar voor de tweede keer toeslaat – zonder zicht op genezing – zoekt Alcira naar manieren om te leven. Ze start de Facebookpagina ‘Alcira Lisa’ die wereldwijd wordt gelezen. Ze blijkt anderen te inspireren met moed en hoop, wordt model en krijgt zelfs verkering met een lieve vriend die naast haar staat. Bijna vier jaar na haar eerste diagnose overlijdt Alcira op zestienjarige leeftijd. Dit boek is een eerbetoon aan Alcira, een moedige tiener die een licht van hoop en moed was voor anderen. Haar moeder Monique heeft tijdens het ziekteproces een dagboek bijgehouden dat de basis vormt voor dit boek. Het is een hartverscheurende leeservaring, maar laat je als lezer ook achter met bewondering voor de levenslust van een tiener met kanker, en met groot respect voor familie en vrienden die haar zo liefdevol omringen. Monique van den Dongen (1969) is getrouwd met Marco. Ze adopteerden twee biologische zusjes uit Colombia. Monique werkt met veel toewijding in de zorg voor mensen met dementie. Daarnaast is ze vrijwilliger bij patiëntenvervoer in het ziekenhuis.

In 'Overhoop en overleven' vertelt Hans Alderliesten het indringende verhaal over zijn vrouw die kanker krijgt en overlijdt. Wat is de impact op hemzelf en het gezin? In Overhoop en overleven vertelt Hans Alderliesten het indringende verhaal over zijn vrouw die kanker krijgt. Het jonge gezin gaat gebukt onder de impact van ziekte, dood en verlies. Wat gebeurt er als het in de lente van je leven plotseling winter wordt? We volgen het gezin op de voet, ook als de dood zijn intrede doet. Het is een verhaal over hoop en leven. Ziekte, dood en verlies worden pijnlijk mooi beschreven en in een breder perspectief geplaatst. Door alles heen schittert Gods genade. ‘Het afscheid is die nacht definitief: zij beneden, ik boven. En andersom: zij Boven, ik beneden. Zij dood, ik levend. En andersom: zij levend, ik dood.’ - Citaat uit Overhoop en overleven

Chris Haga krijgt op 51-jarige leeftijd te horen dat hij uitgezaaide longkanker heeft. Hij heeft nooit gerookt en leidt een gezond en sportief leven. Wekelijks rijdt hij bijna 150 kilometer op zijn racefiets, vaak vergezeld door zijn zonen Chad en Shane. Hoewel hij volgens de prognose nog een half jaar te leven heeft, houdt hij het 6 jaar vol, totdat hij in de zomer van 2016 overlijdt. Gedurende zijn ziekte schrijft Chris blogs over het ziekteproces, zijn worsteling met en zijn geloof in God. Hij vertelt hoe hij tijdens zijn ziekte omgaat met de hoop dat God hem zal genezen, maar ook is hij eerlijk over zijn twijfels en vragen. Zijn optimisme en zijn persoonlijke herinneringen maken zijn blogs geliefd. Al die tijd probeert Chris ook te blijven fietsen. Zijn blogs en zijn fietstochten zijn als het ware gesprekken met God, waarin hij leert over het leven met ziekte, zijn gezin en zijn relatie met zijn hemelse Vader. Zijn vrouw DeLayne bundelt zijn blogs tot het boek dat je nu in handen hebt. Wielercommentator José Been vertaalde het boek en schreef een prachtig en heel persoonlijk voorwoord. Zoon Chad, profwielrenner en ploeggenoot van de Nederlandse topper Tom Dumoulin, een al even indrukwekkend nawoord.

‘Ik haal alleen nog een stukje bot uit je beenmerg en dan is het voorbij, hier zul je verder weinig van voelen.’ Ik ben opgelucht, maar snak ook naar een portie verdovingsmiddelen. Wanneer zal ik weer eens een uurtje pijnvrij zijn? Waar is God?’ Eveline is 23 jaar wanneer ze hoort dat ze een zeldzame vorm van non-Hodgkin lymfeklierkanker heeft. De mededeling dat ze een overlevingskans van 40% heeft en na behandeling geen kinderen meer kan krijgen, slaat in als een bom. Een periode van wanhoop en onzekerheid breekt aan. Desondanks blijven hoop en vertrouwen haar houvast. Eveline weet je op boeiende wijze mee te nemen in de pieken en dalen tijdens deze lastige levensfase, die uiteindelijk leidt tot volledige genezing. Een prachtig geschreven levensreis over een donkere periode die uitloopt op een nieuwe dag waarin het licht doorbreekt. Een verhaal van hoop! OVER DE AUTEUR Eveline was 23 jaar, toen ze hoorde dat ze een zeldzame vorm van non-Hodgkin lymfeklierkanker had. Hoewel de overlevingskans laag was en ze na behandeling geen kinderen meer zou kunnen krijgen, is ze na een intensief medisch traject toch volledig genezen. Sterker nog, ze is inmiddels moeder van drie prachtige dochters! Eveline is inmiddels tien jaar volledig ‘schoon’ en is volop in de weer met haar baan in het MBO, het moederschap en haar activiteiten binnen de kerk. Eveline is getrouwd met Sander en is gek op reizen, koffie, de zon en de natuur. Ze weet wat het betekent dat je lichaam niet meer doet wat je wilt. Met haar levensverhaal ‘Was het maar morgen’ wil ze mensen die kampen met ernstige ziekte bemoedigen om vol te houden.

In Doorlevers van Danielle Hermans en Barbara Slagman en 15 vertellen mensen – jong en oud, man en vrouw, met en zonder gezin – hoe zij omgaan met het leven met kanker. In Doorlevers van Danielle Hermans vertellen vijftien mensen – jong en oud, man en vrouw, met en zonder gezin – hoe zij omgaan met het leven met kanker. Door nieuwe, soms experimentele, medische behandelingen leven mensen met levensbedreigende kanker maanden, zelfs jaren, langer dan verwacht. Iedereen haalt opgelucht adem: ‘Het gaat weer goed.’ Maar zo simpel ligt het niet. Hoe pak je de draad weer op als er zoveel onzekerheid is over je toekomstperspectief? Begrijpen je werkgever en bedrijfsarts in wat voor wereld je je nu bevindt? En jij? Begrijp jij jezelf nog? Veel doorlevers lopen er bijna dagelijks tegenaan dat er voor hen weinig plek in de maatschappij is. Hoe zit het met je partner en hoe leg je het aan je kinderen uit? En hoe pakken je vrienden het op? Gaan ze dichter bij je staan of nemen ze juist afstand?

Psalm 23 is al duizenden jaren een bestseller. Het wordt de nachtegaal onder de psalmen genoemd. Dit herderslied heeft miljoenen mensen door de moeilijkste periode van hun leven heen gesleept. In de tijd dat Aukje borstkanker had, was Psalm 23 ook voor ons een houvast in de storm. De woorden U bent altijd bij mij hebben ons door deze zware tijd heen gedragen. Een tijd waarin alles onzeker leek te zijn. Maar juist in deze tijd mochten we God van een heel andere kant leren kennen. We ontdekten dat Hij in elk seizoen van ons leven te vertrouwen is. God komt nooit te vroeg en al helemaal niet te laat, want Hij is er altijd! Aukje en Wilkin van de Kamp + Gratis cd met het lied 'Ik zal er zijn' van Sela!

Ik leef! is een boek vol ervaringsverhalen, cijfers en inzichten over de vaak ingewikkelde weg na een kankerbehandeling. Op alle levensterreinen heeft kanker invloed: fysiek, psychisch, sociaal-maatschappelijk en relationeel. Doorleven na kanker betekent leren leven met het onomkeerbare. Dit boek biedt herkenning en erkenning voor mensen die soms moeite hebben om de draad van het leven weer op te pakken. Over omgekeerde bucketlisten, de confrontatie met je eindigheid, relaties en vriendschappen, de terugkeer naar werk en bovenal: het accepteren dat er een leven voor en na kanker is. Een uniek boek voor mannen en vrouwen die behandeld zijn of worden voor kanker, en hun naaste omgeving.

“En andere leugens die ik koesterde…” Kate Bowler leidt een gelukkig leven, totdat er darmkanker bij haar wordt geconstateerd. Dat dwingt haar om na te denken over haar leven. Ze moet erkennen dat ze ongemerkt de waarden van het welvaartsevangelie, waar ze voor haar werk onderzoek naar deed, heeft overgenomen. Was haar vroegere voorspoed een zegen van God? En heeft Hij haar nu de rug toegekeerd? In ‘Alles gebeurt met een reden’ onderzoekt Bowler wat het betekent om te sterven, in een wereld waarin alles maakbaar en mogelijk is. De zekerheid dat overal een reden voor is wordt haar ontnomen, maar ze ontdekt een schoonheid in het leven die ze tot dan toe nooit had ervaren. Een eerlijk, humoristisch, rauw en wijs verslag van Kates worsteling met het leven.

Wat doen (social) media met ons zelfbeeld? Hoe worden we gelukkiger met ons uiterlijk? 'Je bent al mooi' is het nieuwe boek van Liesbeth Woertman, expert op het gebied van lichaamsbeelden in relatie tot (sociale) media. Hoewel we de afgelopen vijftig jaar feitelijk mooier zijn geworden — we hebben bijvoorbeeld een mooiere huid en een mooier gebit — blijkt uit onderzoek dat we steeds meer ontevreden zijn over ons uiterlijk. In een cultuur waar gemanipuleerde beelden de norm vormen, staat ons zelfbeeld onder grote druk. We scrollen langs perfecte lichamen en levens over onze schermen, maar ons eigen bestaan lijkt helemaal niet zo volmaakt. Woertman onderzocht wat deze beelden doen met de manier waarop we ons eigen lichaam ervaren. Door resultaten uit de psychologie te combineren met voorbeelden uit het dagelijks leven, reikt Woertman ons een boek aan vol pakkende en uitdagende inzichten. Persoonlijk wordt het op het moment dat Woertman beschrijft hoe de confrontatie met huidkanker haar dwong om op een nieuwe manier naar haar eigen lichaam te kijken.

Toen Christiane Berkvens-Stevelinck in 2006 kanker kreeg, had ze er eerder al twee echtgenoten aan verloren. Haar lichaam kwam de ziekte te boven, tot die in 2017 terugkeerde – nu definitief. In de laatste maanden van haar leven hield ze een dagboek bij. Hierin verhaalt zij van de gebeurtenissen in haar leven vanaf het moment dat ze te horen krijgt dat de kanker terug is en zij voorvoelt dat zij deze keer niet in staat is de ziekte te overwinnen. Ze deelt haar pijn en het verdriet en geeft een inkijkje in de manier waarop zij vrede sluit met haar naderende dood. De fragmenten geven een prachtig beeld van de gevoelens, gedachten en houvast die zij ervaart.

Een man verliest zijn vrouw door kanker. Om zich tegen de chaos van gevoelens en angsten en overwegingen te veschermen maakt hij notities over hetgeen hij voelt en denkt. Onbarmhartig scherp, intelligent, diep menselijk en, hoe vertwijfeld vaak, nochtans van een ongewone vroomheid. Het boek verscheen onder de titel \`A Grief Observed' in 1961 in Engeland onder het pseudoniem N.W. Clerk. Het werd ook in Nederland opgemerkt en door H.M. van Randwijk vertaald. Die beschouwde het als een van de vijf mooiste boeken die hij ooit gelezen had. Dat C.S. Lewis de auteur was werd pas na diens overlijden in 1963 bekend.

Hugo Van Leemputten is 27 jaar oud als hij van de dokters te horen krijgt dat hij een zeer agressieve, ongeneeslijke vorm van kanker heeft. Hij is dan een paar jaar getrouwd en nog geen jaar vader van zoon Sam. De dokters vertellen Hugo en Inger dat zij zich moeten voorbereiden op zijn overlijden. 'Ik heb toch nog wel zes maanden?' vraagt hij de behandelend geneesheer. 'Dat kan ik u niet beloven.' 'Ik heb toch nog wel twee maanden?' De dokter zwijgt. Nu, ruim 25 jaar later, is Hugo kerngezond. God heeft hem volledig genezen. Zijn ziekte werd een ontdekkingsreis. Onderweg leerde hij het Vaderhart van God kennen, ontdekte hij welke beloften er in het Woord van God staan over genezing en ging hij beter begrijpen wat Jezus Christus voor ons heeft gedaan. Dit boek is een verslag van die reis. Maar dit boek is meer dan het opmerkelijke getuigenis van Hugo Van Leemputten alleen. Jezus zegt in Johannes 10: 'Ik ben gekomen opdat zij leven hebben en overvloed.' Het is het grote verlangen van Hugo en zijn vrouw dat gezonde én zieke mensen thuiskomen in Gods Vaderliefde. Hugo Van Leemputten (1960) is getrouwd met Inger en vader van Sam. Ze wonen in Kessel-Lo, bij Leuven. Hugo en Inger én de huisartsen Ann en Nadine vormen samen het leiderschapsteam van Gods Ambassade, een evangelische kerk in Vlaanderen (www.godsambassade.be). Hugo is een veelgevraagd spreker in binnen- en buitenland.