Christelijke Biografieën

Ds. Paul Scheider (1897-1939) groeide op in een Duitse protestantse gemeente waar de naam van dr. H.F. Kohlbrugge bekend was. Mede daardoor kende hij ook de Nederlandse Geloofsbelijdenis die later, tijdens zijn gevangenschap, veel voor hem betekende. Na zijn studie werd hij predikant in een kleine dorpsgemeente. Schneider sloot zich in de jaren dertig aan bij de Bekennende Kirche, een beweging die niet wilde buigen voor de ideologie van Hitler. Vanwege zijn verzet tegen het nationaalsocialisme werd hij verschillende malen gearresteerd. Uiteindelijk werd Schneider weggevoerd naar concentratiekamp Buchenwald. Daar viel hij op doordat hij moedig getuigde van zijn geloof in de Heere Jezus Christus. Daarom werd hij ‘de dominee van Buchenwald’ genoemd. Na een jaar van eenzame opsluiting en tal van martelingen werd Paul Schneider op 18 juli 1939 door een kamparts gedood.

Ergens in het Midden Oosten wordt een kerk opgeblazen door een gewelddadige islamitische groepering. De enige deur achterin is niet groot genoeg voor de vijfhonderd mensen die proberen te vluchten. Sommigen sterven ter plekke. Na de chaos, het vuur en de rook, komt een jonge vrouw weer tot leven. In dit zinderende, waargebeurde verhaal, heeft de dood niet het laatste woord. Vanaf de dag dat Samaa door Jezus wordt geroepen en de islam verlaat, tot het moment dat ze oog in oog met Jezus staat, is haar leven getekend door Gods bovennatuurlijke liefde en kracht. Haar levensverhaal is boeiend en vol van hoop en bemoediging. Het toont dat Gods kracht door alle barricades heen breekt. Daarnaast is het een ontroerend bewijs voor het feit dat er ooit een Redder op ons staat te wachten met wie we oog in oog zullen staan.

In 'Refomeisje' kruipt Annemarie in de huid van het meisje dat ze was. Met een mengeling van verwondering en dankbaarheid kijkt ze terug naar de kerk en de omgeving waarin zij tot geloof kwam. Het verhaal biedt een respectvolle inkijk in de refocultuur en is herkenbaar voor 'insiders'. Een openhartig relaas, kwetsbaar, spiegelend en warm van toon. 'Refomeisje' is een boek dat tot nadenken stemt en gespreksstof oplevert. Annemarie van Heijningen-Steenbergen (1977), getrouwd en moeder van drie kinderen, is schrijfster en columnist. Ze publiceerde een jaar lang op de website van 'Margriet' en schrijft momenteel in 'Visie' en in het 'Reformatorisch Dagblad'.

Emma wil leven van Josha Zwaan is het waargebeurde verhaal over een jong meisje dat strijdt tegen anorexia. Bekend van de documentaire van BNN. 'Emma wil leven' van Josha Zwaan gaat over een meisje dat 12 is als ze gediagnosticeerd wordt met anorexia. Jarenlang streed Emma tegen deze verschrikkelijke eetstoornis, tot ze het absolute dieptepunt bereikte. Ze vertrok naar een kliniek in Portugal, om daar een intensieve behandeling te ondergaan. Want Emma wilde maar één ding: leven. Maar het meedogenloze monster dat anorexia heet, liet haar niet meer los. In april 2016 overleed Emma, 18 jaar jong. Dit boek, dat leest als een roman, diept het verhaal van Emma uit, en plaatst haar gevecht in een breder perspectief. Auteur Josha Zwaan bekeek de vele uren filmmateriaal en sprak intensief met de ouders van Emma, haar zus en vriendinnen, docenten en haar artsen. De perspectieven van de betrokkenen worden afgewisseld met dagboekfragmenten van Emma zelf. Naar de gelijknamige documentaire van Jessica Villerius.

Duco Anton Schreuder werd op 11 januari 1931 geboren in Rotterdam. Hij maakte in Breda de tweede wereldoorlog mee, en verhuisde in 1949 naar Delft om te gaan studeren aan de Technische Hogeschool. Als dienstplichtig eerste luitenant bij de Koninklijke luchtmacht ontmoette hij zijn latere echtgenote Fanny. Als afgestudeerd technisch natuurkundige ging Duco aan het werk bij de Philips lichtgroep. Hij promoveerde in 1964 op het onderwerp tunnelverlichting. In de zestiger jaren trad Duco in dienst bij de stichting wetenschappelijk onderzoek verkeerswegen. Hier verwierf hij zich al snel de reputatie dé persoon te zijn waar je moest zijn met vragen die nét even iets van het normaal gangbare afweken. Binnen de Nederlandse stichting voor verlichtingskunde liet Duco zijn invloed gelden binnen diverse commissies. Uiteindelijk nam hij in 2001 afscheid en werd hij benoemd tot lid van verdienste. Behalve met soms unieke onderzoeken heeft Duco zich eveneens met vele inhoudelijke onderwerpen bezig gehouden en herover veel geschreven en gepubliceerd. Naast zijn biografie bevat dit boek eveneens een nadere toelichting op een selectie hiervan.

Een inspirerend getuigenis in een tijd van wereldwijde christenvervolging Samuel Lamb (1924-2013) was jarenlang het boegbeeld van de Chinese huisgemeenten. Hij was voorganger in de Zuid-Chinese plaats Guangzhou. Lamb werd gearresteerd tijdens de vervolgingen onder het bewind van Mao en bracht twintig jaar door in strafkampen. Na zijn vrijlating pakte hij zijn werk weer op en was hij getuige van de exponentiële groei van de kerk. Een beroemde uitspraak van Lamb was: ‘Meer vervolging, meer groei’, waarmee hij niet alleen groei in aantallen bedoelde, maar ook geestelijke groei. Zijn dood liet een grote leegte achter in de Chinese kerk. Ook vandaag de dag worden religieuze minderheden in China onderdrukt. Het levensverhaal van Lamb vormt een inspirerend getuigenis in een tijd van wereldwijde christenvervolging.

Toen Klaus-Dieter en Martina elkaar 40 jaar geleden op de school in Duitsland leerden kennen, stelden zij tot hun verrassing vast, dat zij hetzelfde levensdoel hadden. Zij wilden in hun leven als arts het menselijk leed trachten te verminderen in de zgn. derdewereldlanden. In 1991 zag het echtpaar John met eigen ogen de trieste levensomstandigheden van de Quechua-indianen in de bergen van Zuid-Peru. Deze indrukken motiveerden hen om een modern zendingsziekenhuis te stichten in de buurt van Machu Picchu. De naam van dit ziekenhuis betekent in de taal van de nakomelingen van de Inka's 'Diospi Suyana': wij vertrouwen op God. De familie John heeft drie volwassen kinderen - Natalie en Dominik hebben eveneens een medische loopbaan gekozen. Terwijl zijn vrouw Martina het personeelsteam van meer dan 250 medewerkers leidt, reist Dr. Klaus John wel zes maanden van het jaar de wereld rond en vertelt van Godswonderen die in de geschiedenis van Diospi Suyana gebeurd zijn. Over dit ziekenhuis, dat op de grens van het menselijk onmogelijke is gebouwd, werd informatie gegeven door meer dan 450 uitzendingen en persberichten. Door tal van onverklaarbare gebeurtenissen heeft deze geschiedenis al miljoenen mensen gefascineerd. Het boek "God heeft ons gezien" is eerder verschenen in 6 verschillende talen. Hiervan zijn ruim 80.000 boeken van verkocht. Klaus-Dieter zal in oktober dit jaar 14 dagen in Nederland zijn. Hij spreekt dan in verschillende kerken op scholen en ziekenhuizen. Ook zal hij bij verschillende mediaprogramma's zijn verhaal doen over de wonderen die God vandaag nog steeds doet.

Met ‘Honden voor het leven’ schrijft Arthur Japin een prachtig autobiografisch verhaal vol moed, levenslessen en hondentrouw. Voor het eerst vertelt Arthur Japin over de hond die hem heeft opgevoed en twee puppy’s die zijn kijk op het leven bepalen. Grote thema’s als liefde, hoop, moed en vriendschap komen aan de orde. Herkenbaar voor groot en klein, troostend, aangrijpend en toegankelijk. Een wonderschoon verhaal over hondentrouw, avontuur en vrolijkheid, voor iedereen die van het leven houdt. De prachtige illustraties in kleur van Martijn van der Linden brengen Kellie, Trip en Basso tot leven en nemen je mee naar een wereld van kwispels, modderpoten en vooral veel liefde. ‘“Voor liefde heb je je verstand niet nodig.” Dit is nu typisch zoiets wat ik van Trip heb geleerd. Trip was mijn tweede hondje. Wanneer ik zulke dingen zeg, dat je beter je hart kunt volgen dan je hoofd, dan hoor je eigenlijk hém praten.’ – Arthur Japin, Honden voor het leven ‘Een ontroerende, persoonlijke ode aan de magie van honden en hun onvoorwaardelijke liefde, verpakt in prachtige levenslessen.’ – Jochem Myjer ‘Een heel mooi, lief boek voor iedereen. Heerlijk voor hondenliefhebbende kinderen en hun ouders. Een must-read waar je blij van wordt.’ – Saskia Noort 'Alles waar ik van houd valt in dit boek samen: het prachtige taalgebruik van Arthur Japin, de puurheid van honden, het mooie maar soms ook rauwe van het leven en de onvoorwaardelijke liefde. Een troostrijk boek vol wijsheden om te koesteren. Het heeft me ten diepste geraakt.’ – Sacha Gaus

Huub Oosterhuis (1 november 1933-eerste paasdag 2023) was theoloog, priester, dichter, Bijbelvertaler en (mede)oprichter van de huizen De Populier, de Rode Hoed, De Balie en De Nieuwe Liefde. Maar vooral was Huub Oosterhuis een bron van ongekende inspiratie voor vele generaties Nederlandse gelovigen én ongelovigen. Met zijn gedichten, liederen, preken en verhalen bewees hij dat er ook, en misschien wel juist, in een tijd waarin velen de traditionele kerken vaarwelzegden, behoefte bleef aan een richtinggevend verhaal en nieuwe (ook politieke) bevlogenheid. Schrijver en theoloog Ad van Nieuwpoort, predikant in de Haagse Duinzichtkerk, was de laatste maanden in gesprek met Huub Oosterhuis over zijn leven en werk. Het resultaat is Uittocht.

‘Vreemde vogels’ is een boek dat niet alleen de natuur, maar vooral de ervaringen met een aantal bijzondere mensen beschrijft die Sjaak in zijn loopbaan als boswachter heeft ontmoet. Veelal mensen met een heel eigen levenswijze, die in de loop van de tijd met hun verhaal in de mist dreigen te verdwijnen. Niet alleen hun verhalen legde de auteur vast, ook schetste hij hen letterlijk in hun eigen omgeving. Zijn tekeningen zijn verwerkt in dit boek, de beelden zeggen meer dan duizend woorden. Ga mee met de boswachter en geniet van de prachtige natuur, zijn avonturen, de verwondering over de schepping en de schitterende illustraties. Sjaak van Dijk werd geboren op de Veluwe en koos voor een opleiding aan de Bosbouwtechnische School in Apeldoorn. Hij begon op zeventienjarige leeftijd zijn loopbaan bij Staatsbosbeheer. Van Terschelling tot de Belgische grens leerde hij niet alleen de verschillende natuurgebieden te ervaren, maar ook de daarbij behorende streekeigenschappen en mentaliteit van de bewoners. Hij ging op 1 september 2023 met vervroegd pensioen.

Een aangrijpende historische roman over een sterke vrouw die alles overhad voor haar gezin. ‘Het schooltje van Auschwitz’ van Mario Escobar is het waargebeurde verhaal van een vrouw die vrijwillig op de trein stapte en hoop bracht naar een van de donkerste plekken op aarde. Berlijn, 1943. Als haar Roma-man en -kinderen worden weggevoerd, weigert de Duitse Helene Hannemann hen in de steek te laten en wordt ze samen met de rest van het gezin gedeporteerd naar Auschwitz. In het zigeunerkamp werkt ze als verpleegster onder de leiding van kamparts Josef Mengele, die haar opdraagt een schooltje te starten. Hoewel het niets meer is dan nazi-propaganda en een dekmantel voor Mengeles gruwelijke medische experimenten, is Helene met haar schooltje een lichtpuntje in een verder inktzwarte wereld. Een aangrijpende Tweede Wereldoorlog-roman over de betekenis van hoop. ‘“Het schooltje van Auschwitz” grijpt je en laat je niet meer los.’ – Irma Joubert, auteur van ‘Het meisje uit de trein’

Uit het leven van Joop Ouwendijk (1918-1987) Joop Ouwendijk is kelner in ‘De Rustende Jager’. Na zijn huwelijk met zijn vrouw Hennie, die hij op de dansvloer had leren kennen, besluit hij om op zondag naar de kerk te gaan en belijdenis af te leggen. Maar hij gaat slechts een keer per zondag naar de kerk, omdat hij op Gods dag ook nog moet werken als kelner. Hun huwelijk wordt gezegend met de geboorte van een dochter, Adriana. Op jonge leeftijd krijgt zij echter leukemie. Op haar sterfbed geeft zij een goed getuigenis van het werk van de Heere in haar hart. Als Joop naar de Gereformeerde Gemeente Rotterdam-Boezemsingel gaat, komt hij zo onder het beslag van Gods Woord dat hij weigert om nog langer op zondag te werken. En later zegt hij zelfs zijn baan op om die in te wisselen voor een minder goed betaalde kantoorbaan bij Vollemans. Later wordt hij ouderling. Tijdens huisbezoeken is hij vaak bewogen. Hij was als een arme zondaar opgeraapt, zou hij het heil dan anderen niet gunnen? Ook bezoekt hij het gezelschapsleven te Rotterdam. Want er was veel volk in deze stad. Door een kwaadaardige tumor in zijn nieren komt hij op het sterfbed terecht. Daar mag hij na een goed getuigenis gegeven te hebben, ingaan in de vreugde zijns Heeren.

"Welcome to Georgia State Penitentiary." Het bord bij de ingang was een wrange poging tot enige hartelijkheid. Vanaf een toren gaf een zwaar bewapende bewaker ons een teken dat we verder moesten gaan. Ik strompelde naar binnen, met ketens aan mijn enkels. In de poort bleef ik even staan. "Hoe lang moet je zitten, jongeman?" vroeg een van de bewakers die me hierheen hadden gebracht. "Tweemaal levenslang," antwoordde ik. Zijn stem klonk plechtig. "Kijk dan maar eens goed naar de voordeur van deze gevangenis, want die zul je nooit meer zien. Je zult hier sterven." Ik haalde diep adem, keerde mij om en keek naar de bomen en de wolken. Ik probeerde hun schoonheid mee te nemen, de gevangenis in. Terwijl ik naar binnen ging, was er niemand die afscheid van mij nam. Niemand die van mij hield, niemand die het erg vond dat ik levenslang opgesloten werd. Dit was de eerste dag van de vreselijkste periode in mijn leven. Ten onrechte veroordeeld voor een roofoverval en moord, brengt Harold Morris bijna tien jaar door in de gevangenis: een verpletterende ervaring. In die omgeving van angst en haat heeft hij een ontmoeting met Jezus Christus. Daardoor verandert zijn kijk op mensen radicaal. Hij krijgt zijn medegevangenen lief en begint veel voor hen te betekenen. In 1978 wordt hij vrijgelaten.

Corrie ten Boom is een verzetsheld uit de Tweede Wereldoorlog. Deze horlogemaakster uit Haarlem overleefde het concentratiekamp Ravensbrück en keerde op 53-jarige leeftijd naar Nederland terug, kort voor de Bevrijding. Zij en haar familie riskeerden tijdens de oorlog hun leven om Joden en verzetsmensen uit handen van de Duitsers te houden. Maar door verraad werden ze zelf gearresteerd en naar concentratiekampen gestuurd. Alleen Corrie kwam daaruit levend terug, maar zij was niet verbitterd. Zij reisde ruim dertig jaar lang de wereld over om een boodschap van vergeving en hoop te brengen. ‘Er is geen put zo diep, of Gods liefde is nog dieper,’ zei ze. Zijn trouw hield haar op de been. In De Schuilplaats vertelt Corrie ten Boom hoe zij en haar familie ertoe kwamen om Joden in hun kleine stadshuis te laten onderduiken. Een adembenemend verhaal. Een blijvende internationale bestseller, waarvan ook een film is gemaakt.

'Jij bent GE-HAN-DI-CAPT.' Deze woorden werden tegen Evelyn gezegd toen ze vier jaar oud was. Er werd een deur geopend en ze werd gedwongen om er doorheen te stappen. Een andere wereld in. Een onveilige, eenzame wereld. Een wereld waarin zij niet wilde zijn. In 'Maak van je imperfectie je kracht' beschrijft Evelyn Koelewijn haar indrukwekkende levensverhaal waarin zij zich altijd minder voelde dan een ander en niets liever wilde dan 'normaal' zijn. Totdat zij de kracht van haar imperfecties ontdekte. Evelyn legt uit hoe je in vijf stappen van je imperfectie je kracht kunt maken. Je zult ontdekken hoe God ook juist jouw imperfecties en gebrokenheid wil gebruiken in jouw leven. Je hoeft jezelf niet te bewijzen. Je mag stoppen met streven. Jij bent geliefd, precies zoals je bent!

Treffende bekeringsgeschiedenis van een zwarte man in Amerika John Marrant De tweede helft van de achttiende eeuw was een roerige tijd. De Amerikaanse kolonies scheurden zich af van Engeland. Zwarten die de kant van Engeland kozen, kregen hun vrijheid terug en werden verplaatst naar Nova Scotia, Canada. Een van degenen die de kant van Engeland kozen, was John Marrant, een als vrij persoon geboren zwarte man die op 13-jarige leeftijd tot bekering kwam onder de bekende predikant George Whitefi eld ten tijde van de Grote Opwekking. Al gauw werd hem het leven door zijn eigen familieleden zuur gemaakt en vluchtte hij de wildernis in. In deze autobiografi e en het daaropvolgende reisverslag vertelt Marrant van de wonderlijke bescherming van God en Zijn grote macht in het bekeren van mensen. In de bijlage is een korte levensbeschrijving opgenomen van David George, een slaaf die ontsnapte en in de pas gestichte kolonie van Sierra Leone de eerste zwarte baptistenpredikant van Afrika werd.

Marije Fris ervaart al jong een roeping tot het zendingswerk. Toch duurt het nog lange tijd voor deze roeping werkelijkheid wordt. Ze is inmiddels getrouwd en moeder van vier kinderen als zij en haar man uitgezonden worden naar Ecuador. In dit boek schrijft ze over hun roeping voor het zendingswerk en hun ervaringen in Quevedo, waar ze werken onder de bewoners van de achterstandswijken. Hoe is het om in een totaal andere cultuur te leven? Hoe begeleid je je kinderen bij deze overgang? Maar vooral: hoe bereik je de mensen voor wie je bent uitgezonden? In Vreugdevolle roeping deelt de auteur de waardevolle lessen die ze heeft geleerd. Ze moedigt vrouwen aan om op een andere manier te kijken naar allerlei situaties en de mensen om hen heen.

Afhankelijk zijn van God betekende voor Corrie ten Boom niet dat ze de dingen op hun beloop liet. Ze trok de hele wereld over om getuigenis af te leggen van wat de Heer Jezus Christus voor haar betekende - overal waar ze werd uitgenodigd. Ze reisde met alle mogelijke vervoermiddelen: grote en kleine vliegtuigen, grote en kleine schepen, auto's, bromtaxi's, olifanten... Ze verbleef in royale hotels en armoedige optrekjes. En ze had altijd een notitieboekje bij zich om op te tekenen wat haar te binnen schoot. Vele van die notities zijn bijeengebracht in dit boek, aangevuld met verhalen en overdenkingen zoals alleen Corrie ten Boom ze kon brengen. Steeds vaker en steeds dieper was zij ervan doordrongen dat zij zonder Jezus Christus niets kon doen, maar met Hem meer dan overwinnaar was.

Een meeslepende, historische whodunnit over tweehonderd vrouwen op één schip. ‘Zwarte zwanen’ van Hope Adams is een spannende historische roman, gebaseerd op het waargebeurde verhaal van tweehonderd gedetineerde vrouwen die op zee geconfronteerd worden met opsluiting, verlies – en moord. Alle vrouwen gaan aan boord van een driemaster, op transport gesteld naar Tasmanië. Ze zijn gestraft voor lichte misdrijven, op één vrouw na: zij is een moordenares. Als midden op zee een van de vrouwen dodelijk verwond wordt, breekt er paniek uit. Wie heeft dit gedaan? En wie wordt het volgende slachtoffer? ‘Ik heb er enorm van genoten. Het roept een tijdperk op waarin het recht wreed was, maar ook toont het de diepe band tussen vrouwen, die hoop en inhoud geeft aan hun bestaan.' - Elizabeth Buchan, auteur van Het museum van verbroken beloftes 'Een schitterende roman. Adams neemt de fascinerende geschiedenis van een schip vol veroordeelden en brengt het tot leven in een boeiend verhaal vol intriges en duistere geheimen. Een geweldig verhaal over schuld, onschuld en tweede kansen.' - Emma Rous, auteur van De tweeling van Summerbourne ‘Een ongelooflijke reis over zee, en een intrigerend moordmysterie. Unputdownable!' - Katie Fforde, auteur van o.a. Het buitenhuis Adams' debuut verandert een echte 19e-eeuwse zeereis in een opmerkelijk persoonlijk drama. Lezers die houden van stevig in de echte geschiedenis gewortelde historical mysteries, zullen zeker worden beloond.' - Publishers Weekly ‘Een historisch verhaal over hoop voor vrouwen die door de samenleving zijn afgedankt.’ - Kirkus Review ‘Een mooie vertelling vol spanning en sisterhood, die het keiharde bestaan van vrouwen schetst, en hun wanhopige instinct om te overleven in een wereld die hun welzijn veronachtzaamt.’ - Daily Mail 'Een leeservaring die enorm veel voldoening geeft, vanwege deze ingrediënten: een meesterlijk plot, goed uitgewerkte personages en een mooie balans in wanhoop om wat werd achtergelaten en optimisme voor wat nog gaat komen.' - The Guardian (VK)

Eindelijk. Daar was hij. Ik bestudeerde zijn gezicht in het dradenkruis van mijn telescoop. Hij was het. Ik deed mijn best om kalm te blijven en dwong mijzelf letterlijk te stoppen met ademhalen. Voorzichtig haalde ik met mijn vinger de trekker een stukje naar achteren. Ik deed mijn ogen dicht, zodat ik het moment van de inslag niet zou zien en erdoor zou worden afgeleid. Toen, langzaam... heel langzaam... haalde ik de trekker over. Ik opende mijn ogen om te zien of mijn kogel raak was geweest. Dat was hij! Deze man zou ons nooit meer lastig vallen. Ik sprong naar beneden en rende weg. Zeventien jaar was Tass Saada. Geboren in een Palestijns vluchtelingenkamp in de Gazastrook. Opgegroeid en geradicaliseerd in Saudi-Arabië en Qatar. De stem van Yasser Arafat riep hem naar het slagveld. Haat was zijn drijfveer. De PLO-leider zijn held. Hij streed voor hem, was zijn chauffeur en doodde als jonge sluipschutter verscheidene politieke tegenstanders. Hij was bereid zijn leven te geven voor de Palestijnse zaak. Vijfentwintig jaar later bad hij: ‘O God, zegen uw volk Israël. Heer, breng hen terug in het Beloofde Land. Laat hun zien dat U hun God bent.’

In dit boek gaat Elisabeth Elliot op een pastorale en persoonlijke wijze in op de strijd die het kan kosten om in de verkeringstijd en als alleenstaande rein te leven voor Gods aangezicht. Ze doet dit aan de hand van haar eigen ervaringen als ongehuwde vrouw en jonge weduwe. Door haar grote inlevingsvermogen is een levensecht boek ontstaan, waarbij ze zowel oog heeft voor de strijd die gevoerd wordt, als voor de overwinning die mogelijk is door het geloof in Christus Jezus. ‘Het liefdesleven van een christen is een belangrijk gevechtsterrein. Daar wordt als nergens elders beslist wie God is: de wereld, het eigen ik en de duivel, of Christus onze Heere.’

Een uniek en belangrijk getuigenis van een kampoverlevende In Birkenau haatte ik niemand van Lidia Maksymowicz en Paolo Rodari is het verhaal van Lidia, die haar kindertijd doorbracht in een concentratiekamp. Ze is een van de weinigen die de verschrikkingen en experimenten overleefde. Lange tijd bedekte ze het getatoeëerde nummer op haar pols, al liet ze het niet weghalen. Nu pas kan ze vertellen over de hel die ze heeft doorstaan en over haar verloren jeugd. Ruim zeventig jaar later kust paus Fransicus de tatoeage en schrijft hij het voorwoord voor dit boek. Het nummer 70072 werd het symbool van de overwinning op de haat.

Een universeel en ontroerend verhaal over een jongetje van 10 dat in een vluchtelingenkamp woont. ‘Kind i’ van Steve Tasane is een ontroerend en hartverwarmend jeugdboek dat zich afspeelt in een vluchtelingenkamp. Kind i woont samen met een groepje andere kinderen zonder papieren in een vluchtelingenkamp. Ze hebben genoeg te vertellen, maar niemand luistert naar hen. Terwijl ze op zoek zijn naar een nieuwe familie binnen de grenzen van het kamp, doen ze ook hun best om niet te vergeten hoe hun oude leven eruitzag. Zal iemand hen geloven? Een prachtig verhaal voor alle leeftijden, dat auteur Steve Tasane heeft gebaseerd op de ervaringen van echte kinderen in vluchtelingenkampen over de hele wereld.

De geschiedenis speelt zich af rond het jaar 1890. Na een schokkende ervaring ontdekt dominee Maxwell dat zijn preken niet in overeenstemming zijn met het dagelijkse leven van hem en zijn gemeenteleden. Hij en een kleine groep uit zijn kerk besluiten een jaar lang niets anders te doen dan wat Jezus in een bepaalde situatie zou doen. Vanaf dat moment vinden er zeer bijzondere gebeurtenissen plaats. Dit boek werd voor het eerst gepubliceerd in 1896. Vele uitgevers over de gehele wereld volgden dit voorbeeld. Het is in meer dan twintig talen vertaald. Deze "christelijke klassieker" wordt ook in Nederland en Vlaanderen gretig gelezen.